لرستان سهمش از آب را می‌خواهد قبل از سیل‌های بنیان‌کن اخیر که تمام معادلات علمی و نظریات کارشناسی چند دهه اخیر را به هم‌ریخت شاهد دست‌درازی حساب‌شده‌ای به نقشه‌های استان لرستان برای دستیابی به سرچشمه‌های دز و تحت سیطره درآوردن منابع آبی استان لرستان بودیم که بعد از روشنگری فعالین اجتماعی و رسانه‌ای […]
لرستان سهمش از آب را می‌خواهد
قبل از سیل‌های بنیان‌کن اخیر که تمام معادلات علمی و نظریات کارشناسی چند دهه اخیر را به هم‌ریخت شاهد دست‌درازی حساب‌شده‌ای به نقشه‌های استان لرستان برای دستیابی به سرچشمه‌های دز و تحت سیطره درآوردن منابع آبی استان لرستان بودیم که بعد از روشنگری فعالین اجتماعی و رسانه‌ای و خنثی شدن این توطئه این روزها شاهد آن هستیم که بار دیگر در اقدامی هماهنگ عده‌ای سودجو در عین تمامیت‌خواهی و زورگویی مانند گسل بار دگر فعال‌شده‌اند و با تمام قوا اعوان‌وانصار خود شامل رسانه‌های وابسته و دانشگاهیان ذی‌نفوذ و افراد تأثیرگذار حوزه‌های اجتماعی و سیاسی را به میدان آورده‌اند برای القا وجا انداختن این فرضیه غلط که سدسازی در استان لرستان عملی قبیح است که باعث آسیب به محیط‌زیست و به هم خوردن اکوسیستم و طبیعت می‌گردد از جامعه‌شناس همه‌چیزدان گرفته که از شیر مرغ تا تخم کروکدیل تز می‌دهد تا فعال محیط‌زیست که نظراتش با تغییر شرایط آب و هوایی تغییر می‌کند در این وانفسایی که مردم لرستان در ویرانه‌های به‌جامانده از سیل با مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کنند در کمال وقاحت قصد دارند نان خود را در خون این مردم بزنند و مشغول ارائه نظریه‌های های غیر کارشناسی، غیرمنصفانه و خلاف منافع ملی خود هستند و اما چند سؤال واضح از این دایه‌های مهربان‌تر از مادر چطور آن روزها که تمام صنایع و کارخانجات آب بر ایران را به استان‌های شرقی منتقل می‌کردند دم از حفاظت از محیط‌زیست و حفظ طبیعت نمی‌زدید.
چطور آن روزها که این طرح‌ها را مطالعه می‌کردند به فکر تأمین آب این صنایع آب بر در استان‌های کویری نبودید؟
شما که حفظ گونه‌های مختلف جانوری و حیات‌وحش را بهانه مخالفت خود با سدسازی برای ذخیره آب و تخصیص عادلانه آن بین همه ذینفعان پایین‌دست و بالادست اعلام می‌کنید آیا به فکر حیات و بقای انسان‌های مقیم مناطق غربی و جنوبی ایران هم هستید؟ چگونه است که این مردم در طول این دهه‌های سپری‌شده سهم مشخص و معینی از اشتغال و منافع هنگفت حاصل از کارخانه‌ها و صنایع احداث‌شده در مناطق خاص نداشته‌اند و هیچ سهمی از سودهای هنگفت این صنایع به این استان‌های محروم تعلق نگرفته است؟ حالا که در اثر بی‌تدبیری مشکل آب برای صنایعی که در شرایط ناعادلانه و نه بر اساس منافع عمومی مردم ایران‌زمین در مناطق کم آب احداث‌شده‌اند پیش‌آمده بازهم باید تاوان این سودجویی از جیب مردم لرستان و با دست‌درازی به منابع آب لرستان و خوزستان پرداخته شود؟
چطور آن روزها برای تقسیم صنایع و کارخانجات نباید توسعه متوازن و عدالت صنعتی در نظر گرفته می‌شد؟ ولی حالا که اشتباه بودن سیاست‌های قبلی بر همگان روشن‌شده و مردم استان‌های لرستان و خوزستان با پرداخت هزینه گزاف و به قیمت ساقط شدن از هستی‌شان آن را پرداخته‌اند دم از عدالت آبی می‌زنید؟
آقای متخصص این چه نظریه مضحکی است که سد موجب از بین رفتن محیط‌زیست می‌شود مگر غیرازاین است که پشت هر سدی که ساخته می‌شود اکوسیستم منطقه شکل جدیدی به خود می‌گیرد و گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری خود را با فضای ایجادشده تطابق می‌دهند و شکل جدیدی از اکوسیستم شکل می‌گیرد، کدام عقل سلیمی انتقال آب با لوله و حفر تونل را راه‌حل پیشگیری از سیل و منطبق بر اصول و قواعد علمی می‌داند و ساختن سد را عملی منسوخ‌شده؟
یا این تیوری لایروبی رودخانه‌ها را بر چه پایه و اساسی بر سدسازی ترجیح می‌دهید چگونه و با صرف چه هزینه‌ای می‌خواهید هزاران کیلومتر رودخانه را لایروبی کنید درحالی‌که معلوم نیست سال‌های بعد دوباره به حالت اول خود بازنگردد.
مردم لرستان این بار فریب پروپاگاندای تبلیغاتی با توسل به نظریه‌پردازی‌های شبه‌علمی را نمی‌خورند و از حق مسلم خود نمی‌گذرند اگر لرستان قطب کشاورزی و دام‌پروری است پس سهم خود را از آب این مایه حیات باید در زمین‌های کشاورزی خود ببیند و دولت‌مردان توجه داشته باشند که مردم لرستان نه حق آبه که خون آبه خود را می‌خواهند.
منبع ؛یافته
ارش کاظمی
