سید مصطفی خادمی 

پرسنل شهرداری 3 ماه است که حقوقی دریافت نکرده اند و شورای شهر در خواب است.

چند روزی است خبر دریافت نکردن حقوق چندماهه پرسنل شهرداری دوباره تیتر یک رسانه ها شده است و حتی این اتفاق باعث واکنش برنامه ریزی شده فرماندار اسبق گچساران شد.

شورای پنجم شهر دوگنبدان که در طول دو سال اخیر جز حاشیه سازی برای شهر هیچ دستاوردی نداشته است و عملا شهر را به تعطیلی کشانده است و حالا برخی اعضای آن به جای پاسخگویی در مورد وضعیت پیش آمده رهبر سیاسی شده اند و پیروز و بازنده انتخابات بعد را تعیین می کنند، همین بهمن ماه گذشته بود که برخی اعضای شورای شهر اعلام کردند به هیچ کسی نیازی ندارند تا بلکه توانسته باشند به تاجگردون خراشی وارد کنند اما بلافاصله خبر آمد که کارگران شهرداری شهری که بودجه اش در زمان همین تاجگردون از 800 میلیون به حدود 80 میلیارد رسیده حقوق دریافت نکرده اند، خبری که باعث آبروریزی برای شهر دوگنبدان بود ولی بازهم تاجگردون به این مسئله ورود کرد و حقوق کارگران پرداخت شد تا شب عیدی شرمنده زن و بچه خود نباشند ولی حالا باید هم تاجگردون ورود کند؟
اگر ورود کند و باعث پرداخت حقوق شود که همین آقایان می گویند چرا دخالت می کند و اگر ورود نکند هم می گویند مقصر خودِ تاجگردون است، ولی سوال این است مگر این ها خود نمی خواستند بدون کمک کسی شهر را مدیریت کنند ولی نتیجه مدیریت قهرآمیز این است که پرسنل شهرداری دوگنبدان حقوق دریافت نکنند؟

از دیگر روی دست کمک به سمت اکبر علیزاده فرماندار اسبق دراز می کنند تا با یادداشتی کمک کارشان باشد ولی کیست که نداند آقایانی که تز سیاسی می دهند و برنده و بازنده تعیین می کنند و خود را قیم جریانی می دانند در حالی که یک روز خود را سیاسی نمی دانند ولی بر منصب سیاسی و حقوقی شورای شهر تکیه زده اند این شهر را به بن بست و تعطیلی کشانده اند و هر روزِ این دوسال در جنگِ بی ثمر بوده اند ولی جنگ با چه کسی و بر سر چه کسی؟ اگر جنگ بر سر منافع مردم است مگر این مردم چه کسانی هستند که دو سال اخیر را در وضعیتی مبرهن سپری کرده اند و مشخص نیست مردم باید کدام را باور کنند.

نکته ای که مهم و اصلی است این است که این وضعیت دست پخت همین مردم است که بینش سیاسی و تفکر و تعقل را در اولویت دومِ بعد از قومیت گرایی قرار دادند و حال هم باید خود از آن میل کنند و امید است درس عبرتی گرفته باشند و در انتخابات شورای بعدی کسانی را انتخاب کنند که راه برون رفت از مسائل را بدانند نه اینکه خود ازدیاد مانع داشته باشند