پرستاران در خط مقدم جبهه مبارزه با کرونا شبانه‌روز در مراکز درمانی از سلامت مردم مراقبت می‌کنند.

مشکلات پرستاران که پیش از ورود کرونا دغدغه این قشر بود این روزها در فشار کاری و استرس کرونا دو چندان شده است.

یکی از مدافعان سلامت که این روزها بی‌وقفه برای بهبود حال مبتلایان در بیمارستان شهید جلیل یاسوج تلاش می‌کند از کمبود تجهیزات و کافی نبودن امکانات موجود گلایه دارد.

در متن ارسالی این پرستار آمده است:

بنده پرستار بیمارستان شهید جلیل یاسوج هستم به نمایندگی از جمعی از همکاران دغدغه ای داریم که امیدوارم رسانه ها صدای ما را به گوش مسؤولان به ویزه استاندار برسانند.

. همانطور که میدانیم حدود  یک ماه و نیم از اعلام این بیمارستان به عنوان مرکز کرونای استان میگذرد و همه انتظار دارند که اقدامات پیشگیرانه وکنترل کننده بیماری ابتدا از کادر درمان بیمارستان شروع شود.

اما متاسفانه اینطور نبود. وسایل حفاظت فردی(ماسک و گان و دستکش) که در اختیار ما قرار می‌دهند استاندارد نیست و همین وسایل غیرایمن به  تعداد محدود و سهمیه‌بندی شده هست؛ مثلا سه جفت دستکش و چهار عدد ماسک ساده برای یک شیفت هشت تا ده ساعت است.

ماسکی که استفاده می‌کنیم کاملا غیر استاندارده، گانی که می‌پوشیم هم همین‌طور. پرسنلی که به طور مستقیم با بیماران مبتلا به کرونا در تماس هستند هنوز قرنطینه نشدند، این در حالی است که بعد از پایان شیفت بالاجبار وارد جامعه می‌شوند

بارها با دیگر همکاران اعتراض کردیم و درخواست خوابگاه و وسایل حفاظت فردی استاندارد دادیم ولی تنها جوابی که شنیدیم نبود بودجه و امکانات بود.

بعد از یک ماه و نیم خوابگاهی دادند که حداقل امکانات را دارد و امکان رعایت اصول قرنطینه درون آن فضا وجود ندارد. هنوز پرسنل قرنطینه نیستند، با وجود کمک خیرین و تعلق گرفتن بودجه به دانشگاه علوم پزشکی استان،  از دی ماه ۹۷ تا اردیبهشت ۹۹ چیزی به عنوان اضافه کار یا کارانه دریافت نکردیم، فقط یکبار مبلغی  بین 300 تا 600 هزار تومان به پرسنل دادند.

برای بحران کرونا مبلغی بین یک تا یک میلیون و 500 دادند . من پرستار، بدون مزایای مالی مناسب،  فشار ناشی از بار کاری را به خاطر حفظ سلامت مردم تحمل می‌کنم. از طرف دیگر به خاطر شرایط موجود و در نبود تجهیزات مناسب ذهنم مدام درگیر این مسئله هست که نکند باعث مبتلا شدن اعضای خانواده و افراد جامعه شوم.

همگان اطلاع دارند یکی از پرستاران بیمارستان به بیماری مبتلا شدند و متاسفانه خانواده وی نیز مبتلا شدند و پدر خانواده فوت کرد. امیدوارم تا دیر نشده در بازدید میدانی و رصد مشکلات از زبان پرستاران فکری به حال پرسنل کادر درمان بیمارستان شود.

فریاد جنوب همان طور که همه خدمات و زحمات دانشگاه علوم پزشکی را منعکس می کند متن ارسالی را با رعایت اصل امانتداری منتشر کرده و حق پاسخگویی مسؤولان و متولیان مربوطه را محفوظ می دارد.