نگرانی استفاده از پلاستیک و عواقب آن سبب شده تا بیست‌ویکم تیر را به‌عنوان روز بدون پلاستیک نام‌گذاری کنند متأسفانه ما انسان‌ها مشتاقانه و بدون هیچ احساس مسئولیتی از این محصولات مصنوعی و ساخته دست بشر استقبال می‌کنیم ولی هرگز تصور نمی‌کنیم که در آستانه رقم زدن یک فاجعه زیست‌محیطی هستیم.

به گزارش فریاد جنوب محسن جعفری نژاد مدیرکل حفاظت محیط زیست استان طی یادداشتی در روز پنج شنبه 20 تیرماه 98  و در آستانه روز بدون پلاستیک آورده است :  نامگذاری 21 تیرماه بعنوان روز جهانی بدون پلاستیک فرصتی برای آگاه سازی شهروندان و بهانه ای برای شروع کاهش مصرف پلاستیک است . کیسه‌های پلاستیکی پس از اختراع پلاستیک در سال ۱۸۵۶ میلادی توسط (( الکساندر پارکس)) مهمان‌خانه‌های ما شده‌اند و در همین مدت‌زمان نه‌چندان طولانی توانسته‌اند اثرات مخرب زیادی بر جای بگذارند. تجزیه یک کیسه پلاستیکی در طبیعت بین 300 تا 500 سال طول می‌کشد و این پلاستیک‌ها تهدید جدی برای سلامت و محیط‌زیست کشور محسوب می‌شوند و متاسفانه ایران در میان 10 کشور پر مصرف مواد پلاستیکی و نایلون قرار داردگه طبق آمار، روزانه بیش از سه هزار تن و سالانه حدود یک میلیون تن در کشور پلاستیک مصرف می شود.

مصرف پلاستیک و تبعات محیط زیستی آن موضوعی جهانی شده است، از این رو اتحادیه اروپا و دوستداران محیط زیست با توجه به اهمیت مقابله با آلاینده های پلاستیکی ضمن ارائه پیشنهاد ممنوعیت استفاده از پلاستیک های یکبار مصرف خواستار جمع آوری بطری های پلاستیکی تا سال 2025 شده است.

وجود مواد افزودنی کنترل نشده در ظروف یکبار مصرف پلیمری، بروز سرطان و بیماری های صعب العلاج در اثر تماس مستقیم پلاستیک با مواد غذایی داغ، بروز بیماری های ریوی و گوارشی، افزایش جانوران موذی و حشرات از جمله موش و مگس به دلیل حفظ رطوبت و مواد غذایی در زباله در اثر وجود مواد پلیمری، آلودگی بصری و آلودگی هوا ناشی از سوزاندن این مواد، گرفتگی کانال ها و نهرهای آب از جمله مشکلات محیط زیستی و بهداشتی ناشی از مصرف کیسه های پلاستیکی است.

از سال 1391 روز 21 تیرماه با هدف ارتقای سطح آگاهی مردم در زمینه زیان های رها سازی و استفاده بی رویه از کیسه های پلاستیکی و تغییر سبک زندگی آن ها در راستای کاهش استفاده از ظروف یکبار مصرف پلیمری و کیسه های پلاستیکی، به نام روز بدون کیسه پلاستیکی نامگذاری شد که باید در این راه با یک عزم ملی و همیاری و همکاری کلیه سازمان ها و نهادهای متولی و تصویب قوانین و رائه راهکارهای موثر جهت کاهش و یا عدم مصرف کیسه پلاستیکی اقدام های لازم صورت گیرد.

استقرار کانون های محیط زیست و سمن ها در یک مکان شاخص جهت عرضه محصولات جایگزین کیسه های پلاستیکی (نانوایی ها، میادین تره بار، شهروند و غیره) ، اجرای برنامه های آموزشی و فرهنگی خلاقانه در خصوص مزایای استفاده از ظروف یکبار مصرف گیاهی و کیسه های پلاستیکی تجزیه پذیر و همچنین ارائه راهکار جهت کاهش مصرف کیسه های پلاستیکی، برگزاری کارگاه های آموزشی، آموزش چهره به چهره، آموزش دوخت کیسه های پارچه ای، اجرای برنامه های نمایشی در مکان های عمومی با استفاده از ظرفیت های موجود از جمله اقداماتی است که می تواند در آگاه سازی شهروندان در کاهش استفاده از پلاستیک  اجرایی نمود.

نباید فراموش کرد که درگذشته این کشور، استفاده از پاکت کاغذی و زنبیل جهت حمل میوه و دیگر مواد مرسوم بوده است و حال نیز می‌توان این رسم را تازه کرد تا جایگزین کیسه‌های پلاستیکی شود و دراین‌باره می‌توان از الگوهای قدیمی خود بهره برد و نیازی به الگوبرداری از کشورهای خارجی نیست، شهروندان باید تلاش کنند تا با جایگزینی کیسه‌های پارچه‌ای به‌جای کیسه‌های پلاستیکی فرهنگ کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی را در خود نهادینه کنند.