یادداشت : مینو آریانفر

آیا خبرداریم از آنهایی که به خاطر آرامش ما آسایش خویش را فدا کردند….

آیا خبرداریم از آنهایی که به خاطر آرامش ما آسایش خویش را فدا کردند….

پایگاه خبری فریاد  جنوب:

شاید تنها واژه ایثار و شهامت  بتواند تفسیرگر رشادت دلاورمردانی باشد که لحظه به لحظه زندگیشان راصرف آرامش وآسایش وطن خود کردند واین حکایت شیر زنانی است که جبهه و خط مقدم ندیده، اما سال‌هاست با اثرات ماندگارجبهه و جنگ، می‌جنگند. برای یک شیمیایی وخانواده اش جنگ تمام نشده، بلکه از پشت خاکریزها به تخت‌خواب کشیده شده، عموفاضل دیگر نای حرکت نداشته، در هر دم و باز دم، با هر حمله عصبی و هر تکان خوردن با دشمن می‌جنگد. چهره دردکشیده ، چشمان ابری و لبهای خشکیده او گویای رنجی نهفته از سالهای جنگ دارد که به خاطر آن روح بلندش در آن فضای ملکوتی گاه متوقف می شود و گاه فریادش در خانه برای بیداری ما از غفلتها به گوش می رسد چشمهایش باز است وفقط به سقف خانه نگاه می کند از آن جسم ورزیده اش تنها پوستی بر استخوان مانده تمام لحظاتش را به سختی سپری میکند. به سختی نفس میکشد، گاهی شدت سرفه هایش آنقدر زیاد است که نای نفس کشیدنش دیگر نیست. اسمش فاضل وفامیلش جمشیدی است اما همه همسایه ها وهم محلی هایش اورا (عموفاضل) صدا میزنن ، همسرش سالهاست که زندگی اش را به پای عمو فاضل گذاشته است. و با صبر وحوصله عجیبی از او پرستاری می کند. ۱۳ سال است که عمو فاضل زمین گیر شده است . عموفاضل هیچ صبحتی نمی تواند بکند فقط با نگاهش حرف می زند تمام حکایت تلخ  زندگی اش را از زبان همسرش می شنویم او می گوید:  همسرم در ارتش خدمت میکرد وسرگرد لشکر ۹۲زرهی اهواز بود که از زمان شروع جنگ ایران وعراق از سال ۵۹ تا ۶۸  به مدت ۱۲۸ ماه در جبهه جنگ به وطن خود خدمت کرد ودر تعداد زیادی از مناطق مختلف عملیاتی جنوب ( از جمله جزیره کوشک – حسینیه – طلائیه ……… در استان خوزستان -حضور داشت .

خانم حیدری افزود: همسرم قبل از زمین گیر شدنش با وجود همه هزینه های دوران بیماری ودر بسترربودنش هیچ گاه حاضر نشد حتی برای مریضی ومشکلاتش از بنیاد شهید کمکی دریافت کند ، خانم حیدری گفت: عمو فاضل رزمنده ای بی مزد است وهیج گاه حاضر نشد خدمت به وطنش را به رخ کسی بکشد ویا مزدی دریافت کند . او حتی حاضر نشد هیج پرونده ای در بنیاد شهید و امور ایثارگران تشکیل دهد. وی  بدون پرونده و برخورداری از تسهیلات بنیاد شهید غریبانه زندگی می کند . این بانوی بی مزداضافه کرد : تمامی مخارج وهزینه های درمانی ونگهداری شوهرم را فرزندانم متقبل می شوند.  وهیچ گونه خدماتی از بنیاد شهید وامور ایثارگران دریافت نمی کنیم . در صورتی که اکثر اوقات برای تامین داروو مخارج شوهرم با مشکل مواجه می شویم .

طبق گفته غلام دلشاد جانباز ۷۰ درصد شیمیایی و عضو هیئت مدیره انجمن دفاع از قربانیان سلاحهای شیمیایی استان فارس پیشتر در مصاحبه ای با خبر گزاری  مهرانجام داده در استان فارس چهار هزار جانباز شیمیایی شناسایی شده اند، که: متاسفانه بیش از دو هزار و ۳۰۰ جانباز شیمیایی فاقد پرونده و درصد جانبازی هستند.