یادداشت؛ توانمندی ،تحول گرایی و نگاه اجرایی بر تمام شاخص‌های دیگر اولویت دارد/اصلاح طلبان و چالش های فرارو/به قلم سید مهدی جعفری
یادداشت؛ توانمندی ،تحول گرایی و نگاه اجرایی بر تمام شاخص‌های دیگر اولویت دارد/اصلاح طلبان و چالش های فرارو/به قلم سید مهدی جعفری

فریاد جنوب، ازسری یادداشت های مخاطبین است واین پایگاه قسمت یا تمام آن را رد وتایید نمی کند ،لذا مخاطبین می توانند با ارسال یادداشت آن را نقد کنند در آستانه انتخاباتی قرار داریم که جریان دوم خرداد به واسطه تصمیمات قبل با چالش‌های فراوانی روبرو ست ؛برخلاف دوره قبل که آنها در راهبردها هیچگونه […]

فریاد جنوب، ازسری یادداشت های مخاطبین است واین پایگاه قسمت یا تمام آن را رد وتایید نمی کند ،لذا مخاطبین می توانند با ارسال یادداشت آن را نقد کنند

در آستانه انتخاباتی قرار داریم که جریان دوم خرداد به واسطه تصمیمات قبل با چالش‌های فراوانی روبرو ست ؛برخلاف دوره قبل که آنها در راهبردها هیچگونه اختلافی نداشتندو راهبرد اصلی شان مشارکت حداکثری مردم و کسب اکثریت کرسی های مجلس بود اما این دوره
رویکرد مشارکت ‘حداکثری’ برای حفظ ‘حداقل ها’شاید نتواندمردم را اقناع کند؛

در انتخابات قبل بیشتر تمرکز اصلاح‌طلبان بر ‘’چگونه’’پیروز شدن در انتخابات بودولی این دوره بیشتر با چالش هایی از جنس ‘’چرا’’روبرو هستند ؛
چرا شرکت در انتخابات ؟
چرا مردم باید به اصلاح‌طلبان اعتماد کنند ؟
و اگر اعتماد کنند قرار است چه چیزی اصلاح شود؟
سوالاتی که اگربه درستی پاسخ داده نشوند چیزی جز شکست درانتظار این جریان نیست..

بخشی از مشکلات ریشه اش از دو دهه پیش و از آنجایی پدیدار شد که اصلاح طلبی به عنوان ‘’ایده’’با اصلاح‌طلبان به عنوان ‘’عامل’’علی رغم تفاوت های آشکار یکسان شمرده می‌شود ؛به گونه‌ای که هر تصمیم نادرست و هر فعل نامناسب کنشگران اصلاح‌طلب به مثابه یک تبر به ریشه اصلاح‌طلبی بود تا جایی که امروز قسمتی از جامعه، دوم خرداد را چیزی جز ‘تو هم تغییر’ نمی داند یک نمایش خیمه شب بازی برای سرگرم کردن یک ملت ؛

تئوریسین‌های اصلاحات از مشارکت مشروط یاعدم مشارکت می‌گویند اما نیک می دانیم قدرت سیاسی به عنوان ملموس ترین و بزرگترین و حتی فاجعه سازترین قدرتی که در جامعه وجود دارد هر سیاستمدار و به تبع هر جریانی را وسوسه می کند تا جایی که گذشتن ورهاکردن مقداری دشوار به نظرمیرسد؛
اینجاست که پیش‌بینی می‌شود برای اصلاح طلبان در ماه‌های آتی ،لزوم مشارکت در انتخابات ،از عدم مشارکت یا مشارکت مشروط پیشی خواهد گرفت اما به چه قیمتی و یا چه نتیجه ای؟

اگر قرار است اصلاح طلبان مسئولیت‌پذیر باشند چرا باید تخم مرغ های خود را در سبد افرادی بود که هیچ پاسخگویی نسبت به مطالبات مردم از اصلاح‌طلبان ندارند!
یا اساساً به مطالبات خود اصلاح طلبان حداقل توجه را ندارد !
حتی اگر توجه هم داشته باشند توانمندی لازم برای پاسخگویی به این مطالبات را ندارند؛

این نوشتار نه در جهت آسیب شناسی زوال اصلاح طلبی ،بلکه برای کمک در جهت رفع مشکلات اصلاح طلبی نگاشته شده است

این روزها اصلاح طلبان تصمیم‌گیر  به رغم آن که ممکن است خاطرات شیرینی با هم نداشته باشد اما متحدان قابل اتکایی برای یکدیگر محسوب میشوند ،می خواهند انتخاب کنند و انتظار دارند که این برنامه سیاسی به قدرت سیاسی بینجامد؛
شاخص‌ها و معیارهایی برای انتخاب مد نظر دارند که منطقی جلوه می‌کند اما مهمتر از پیروزی ،کارنامه فرد بعد از پیروزی است که آینده جریان راتعیین میکند؛
چندان بی انصافی نیست اگربگوییم مجموع همین کارنامه های قبل، اصلاح طلبان را به بن بست امروزی کشاند؛

باید بپذیریم برای انتخاب کاندیدای واحد، شاخص ‘توانمندی’ حتی بر ‘رای آوری’ هم می‌تواند ارجح باشد ؛هرچند گزینه‌ های رای آورتعدادشان زیاد نیست و آرای شان مشخص ؛

به اعتقاد نویسنده ،توانمندی ،تحول گرایی و نگاه اجرایی به مسائل حوزه ی انتخابیه  بر تمام شاخص‌های دیگر اولویت دارد .

چه بسا اگر در ادوار  قبل افراد عمل گرا به مجلس راه پیدا می کردند امروز اصلاح طلبان با دست پر به میدان می آمدند و این گونه دغدغه نداشتند.
در پایان با وجود تمام کاستی ها این حقیر نیز به اتحاد معتقد وبه آینده ی روشن امیدوارم .

اتحادی که نوید بخش راه روشنی برای فردا باشد؛سید مهدی جعفری_فعال سیاسی