بنیادها محصول تفکر افراد هستند. افرادی که در راس هرم پول و قدرت قرار دارند همواره تلاش می کنند بنیادها را به گونه ای طراحی و پی افکنند که خودشان بتوانند همواره به کمک همین بنیادها در راس هرم بمانند. بنیادها هرگز منافع جمعی ندارند و جامعه ی هدفشان تمامی افراد جامعه نیست. بیشتر در پی منافع گروهی و در راس آن مدیر گروه هستند. بنابراین تا زمانی که گروه و مدیر آن در راس هستند هیچ بنیادی نباید تغییر کند. بنیاد گاهی به واسطه ی آموزشهای فرهنگی و کمکهای اقتصادی، چنان ریشه در جامعه می دواند که عده ی زیادی را بر گرد خود فرا می خواند. عده ای که نامشان را بنیادگرا گذاشته اند. بنیادگرایی اما در صحنه ی سیاسی و عملی، خود را در کسوت اصول گرایی به مردم تحمیل می کند.
بنیادها اگر در آموزش و پرورش رسوخ کنند و دانش آموزان ومعلمان و سیستم آموزشی را دچار بنیادگرایی بکنند، باید فاتحه ی آموزش را و بیشتر پرورش را برای همیشه خواند. آموزش یک امر همگانی ست و حق تمامی افراد جامعه است که به یک میزان از آن بهره ببرند. هیچ بنیادی چه فرهنگی و چه اقتصادی حق ندارد در آموزش و پرورش بنگاه راه بیاندازد. متاسفانه از این بنیادها و بنگاه ها در سیستم آموزشی ایران زیاد وجود دارد و مانند باکتری به جان نظام آموزشی افتاده اند. این میان اگر نیم نگاهی هنوز به همگانی بودن آموزش و امکانات آموزشی داریم و سودای آموزش فرهنگ اصیل را داریم، نیاز به مدیرانی ساختارشکن و بنیان افکن داریم. مدیرانی که قرار است علیه منافع بنیادها و بنگاه ها قد علم کنند باید قامتی استوار و گام هایی محکم و استوار داشته باشند.
یکی از این بنیادهای بد که به صورت قارچ گونه ای ریشه در نظام آموزشی دوانده است مدارس شاهد است و یکی از این مدیران ساختارشکن ایوب مقیمی، مدیر آموزش و پرورش گچساران، است.
ایوب مقیمی ادامه ی سنت عملگرایی است که مدتهاست در فضای سیاسی گچساران شروع شده است. او از وقت و انرژی و دغدغه و انگیزه و شور و جوانی و خانواده و شاید جایگاه و پایگاه خود مایه می گذارد تا بنیادهای غلط را در سیستم آموزشی گچساران براندازد. وی که خود سالها آموزگار بوده است معنای آموزش را به درستی می داند و آسیب ها را به روشنی می بیند. او به عنوان مدیر اداره و من به عنوان آموزگار، نگرانیم. نگران تمامی فرزندان گچساران و ایران و نه نگران فرزندان راس هرم!

رهزاد خدیش_ آموزگار مدرسه ی دولتی امام رضا (ع)