پایگاه تحلیلی خبری فریادجنوب faryadejonoob.ir

بشر از ایتدای خلقت همواره با بلایای طبیعی دست به گریبان بوده است. با بوجود آمدن شهرها وپیشرفت تکنولوژی ،بشر نیز به این فکر افتاد که خسارتهای بلایای طبیعی راکمتر کند. گرچه دست انسان نیز دربه وجود امدن این بلایا بی تاثیر نبوده.
درقرن بیست ویکم که شاهد وقوع بلایای طبیعی فراوانی دردنیا هستیم، تنها شمار اندکی ازکشورها فن وهنر مدیریت ومهار این گونه حوادث را بکار میبندند.
دراکثر کشورها این بلایای طبیعی حادث میشود بدون هرگونه زیرساخت درستی ،بعد کمکهای مادی وانسانی شروع میشود. وچند روز بعد نیز به سرعت فراموش میشود.
لازمه بدانیم مدیریت بحران چیست وچرا درکشور ما بخوبی عمل نمیکند؟
«مدیریت بحران عبارت از مجموعه ی فعالیتهای اجرایی مدیریتی وسیاسی درجهت کاهش ونجات ضایعات وخسارات وبازسازی خرابیها» (فاستر۱۹۸۰)
یک کشور اسیایی دارای بلایای طبیعی بالا رو مثال میزنیم که درجهت مدیریت بحران حرف اول رو در دنیا میزند.
مدیریت بحران در «ژاپن » علاوه بر عضویت بالاترین مقام دولت ووزرا دارای مجموعه ای از متخصص ترین افراد تحصیلکرده درزمینه های زلزله، سیل یا هرموردی هستند.
ژاپن دارای طوفانهای بزرگ، آتشفشانهای فعال و سیل های ویرانگر وزلزله های بالای ۶ ریشتر هست.
اما وجود فرهنگ واقعی پیشگیری ،این کشور را در رده اول تعداد کم قربانیان قرار داده.
به کشور خودمان نگاه کنیم. کشور ثروتمند ماایران دارای رکورد فجایع بلایای طبیعی در دنیا هست. باید اهل فن دراین رابطه بررسی کنند چه سیاستهایی دراین سرزمین وجود دارد که حتی بعداز وقوع حادثه به درستی نمیتوانیم مدیریت فجایع رو داشته باشیم.
درهمین چند روز اخیر دیدیم وقابل انکار نیست که ایرانیان قدیم حدود چهار پنج هزار سال پیش با امکانات کم ولی با درایت وتخصص ودلسوزی برای سرزمینشان چه تمهیداتی بکاربردند که هنوز باگذشت هزاران سال اثارشان از بلایای طبیعی هیچ اسیبی نمیبینند، مگر انکه بشر امروز از روی تعصب بخواهد انها را ازبین ببرد.
دوستان! بیایید واقع نگر باشیم وشعاری عمل نکنیم. درچند ساله ی اخیر کارهای فنی که اطرافمون داره انجام میگیره بدون کارشناسی هست.
فلان نهاد فقط میخواهد کارهای روبنایی خودش رو به رخ جهانیان بکشد. که این روزها چندین کار بدون کارشناسی رو دیدیم که چه فجایعی ببار اورد.
همه ی ما مقصریم از من معلم گرفته تا دست اندرکاران.
مطمئنم من معلم درس درست زیستن وداشتن وجدان را به خوبی آموزش ندادم. متاسفانه مراکز یادگیری دراین کشور تبدیل به مراکز جمع اوری پول شده وحساسیتی روی یادگیری سوادآموز نیست.
چرا خانه ای باید درمسیل رودخانه ساخته بشه که وقتی اب مسیر خودش را پیدا میکند خانه رو باخود میبرد.
یا جنایت بزرگی که درشیراز اتفاق افتاد چه کسانی باید پاسخگو باشند؟
مقصران این جنایتها را به دور از جناح بندیهای سیاسی شناسایی کنیم .این خطاکاران درهمه ی دوره ها بوده اند فرقی ندارد دولت اقای روحانی باشد یا دولت اقای احمدی نژاد!
از دفاتر فنی استانداریها گرفته تا شهرداریها وشورای شهر.
کارشناسان بیسواد که فقط دستمزد خودرا میگیرند وکاری ندارند فلان طرح ماهی ایا در مسیر رودخانه هست یانه؟
بی وجدانی و نا آگاهی درسرزمین ما به حد وفور یافت میشود!
انتخابهای ما درادوار گذشته  اشتباه بودند چون درهر دوره ،دوران قبل را محکوم کردیم وبعد گفتیم یاد پارسال بخیر ! چرا؟ چون فقط دنبال شعار وسیاسی کاری بودیم به تخصص وعلم وسواد کاری نداریم. از روی تعصبهای بیجا انتخاب کردیم.
جامعه باید آگاه شود باید بررسی کنیم کجای انتخابهایمان اشتباه بوده است.
نماینده ای که درمجلس وظیفه اصلیش نظارت بر اجرای قانون هست وپرسشگری از مسئولان اجرایی ونظارت بر استفاده از کارشناسان متخصص ولی فقط دنبال لابی گری هست.
ودر حوزه انتخابیه دنبال کارهای کوچک وجمع اوری رای هست.
همه ی ما بدهکاران وجدانی بروز این وقایع ونتایج مخرب این فجایع هستیم.
مهمترین راهکار باید درمدیریت بحران کشور وکلا هرجایی که ضعف وجود دارد اصلاح ساختاری شکل بگیره.
درحال حاضر دو سازمان مهمی که اینده بهتر زیستن مردم ایران به عملکرد این دوسازمان بستگی دارد ،نادیده گرفته شده. هم از لحاظ مدیریتی هم بودجه ای وان دو ، محیط زیست کشور ومدیریت بحران هست.
مطالبات مردم درهرزمینه ای ازجمله حفظ جان ومال مردم بیشتر شود.
بیایید دیدمان را تغییر دهیم وطوردیگه به جامعه مون وشهرمون نگاه کنیم.با آگاهی بخشی وبا وجدان ومسئولیت پذیری کارها را به متخصصان بسپاریم تا ازین بیشتر زیان ندیدیم.
بقول «سهراب سپهری»
چشم ها را باید شست
جور دیگر باید دید
«سهیلا نیک اقبالی
فعال اجتماعی»