احسان دری

امروز در بهار دلنشین گچساران و باشت سر به دامان طبیعت نهادم،در راه بازگشت از حوزه بویراحمد گرمسیر،لب جاده پیرمردی تنها و حدود هفتاد ساله دست بلند کرد،کمی جلوتر ایستادم آمد و گفت اگر مسیرت تا شهر است من را هم برسان،هم صحبتی با این بزرگواران روستانشین که سراسر بوی صفا،صداقت و صمیمیت داده، آرامش و جسارتی که در لحن آنان موج می زند و همچنین خاطرات گذشته منطقه را با بیانی شیرین بازگو می کنند را نباید براحتی از دست داد و حقا که همسفر خوبی هستند.

در بین راه از گذشته تا حال گچساران و خصوصا منطقه خودشان،از سختی های زندگی و نبود امکانات و اینکه برا تهیه و خرید برخی لوازم زندگی مسافت زیادی را تا شهرهای اطراف مثل چرام،دهدشت و بهبهان می پیمودند را بازگو کرد.

بحث برخورداری روستایشان از گاز و تونل دیل که شد به او گفتم نظرت نسبت به تاجگردون چیست.بدون لحظه ای تردید و مکث گفت ما “تاجگردونی” هستیم.

برایم جالب بود،از کودکی تا به امروز زیاد واژه “تاجگردونی هستیم” را شنیده ام.

از دیرباز همگان در حوزه گچساران و باشت با واژه فلانی “تاجگردونی” است آشنا هستیم.ظاهرا در گچساران و باشت اصلاح طلب بودن و تاجگردونی بودن دو تعریف جدا از هم هستند.یعنی هر شخص یا طایفه ای که تاجگردونی است دلیل بر اصلاح طلب بودن وی نمی شود.از اوایل انقلاب با حضور حاج بهرام تاجگردون در ادوار انتخابات مجلس بخشی از طرفداران پروپاقرص وی خارج از جناح بندی های سیاسی مرسوم کشور به تاجگردونی بودن معروف شدند که تحت هر شرایطی در انتخاباتی که حاج بهرام حضور داشت به حمایت همه جانبه از وی می پرداختند که این سنت،تعصب و حمایت بعد از حاج بهرام تا حدودی به غلامرضا تاجگردون منتقل شده است و هم اکنون هم اکثر همان خانواده ها که در طوایف مختلف لرنشین و حتی ترک نشین حضور دارند مقید به حمایت از تاجگردون ها هستند.

می توان گفت تاجگردونی بودن عده ای، ورای اصولگرایی و اصلاح طلبی است و این ریشه از ابتدای انقلاب و تاثیرات حضور سیاسی حاج بهرام دارد.

پیرمرد مسافر امروز من غلامرضا تاجگردون را فردی زحمت کش و فعال می دانست و با زبان ساده خود گفت “خداییش این هایی که اسمشان مطرح است هیچکدام در حد تاجگردون نیستند.”