به گزارش پایگاه خبری فریادجنوب ،در آغازین روز هفته دوم فروردین ماه ۹۸خبری فضای مجازی استان را تحت شعاع قرار دادکه دل همه دردمندان  رادر این روزهای کرونایی به درد آورد وآن هم درگذشت پرستاری که سی سال در جهت سلامتی وتندرستی بیماران خاصه مردم شهرستان بویراحمد ازهیچ کوششی دریغ ننمودند، لذا یکی ازهمکاران  این مرحوم که خود از مخاطبین این پایگاه خبری است دلنوشته ای در اختیار فریاد جنوب قرار داده که عینا منتشر می شود

بسمه تعالی

وَ مَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا . و هر کس نفسی را حیات بخشد (از مرگ نجات دهد) مثل آن است که همه مردم را زندگی بخشیده است. [سوره مبارکه مائده/ آیه ۳۲]

واقعه تلخ درگذشت همکار گرامی مان،مرد شریف ، مهربان و دلسوز مرحوم سعادت شکیبایی
رو به جامعه بهداشت و درمان استان و خانواده محترمشان تسلیت عرض می نمایم.
صبر و شکیبایی، زهد و تقوی، سیادت وبزرگواری، جلالت شخصیت و عظمت روحی، پایداری و ثبات قدم در راه مراقبت از بیماران ، قوت قلب و راستی ،حمایت از ضعیفان و بیماران بی بضاعت ، مهر و عطوفت در حد اعلای خود نسبت به بیماران و همراهان بیمار، از جمله ارزنده ترین صفات این مرد شریف بود
کسی تمام عمر جوانی یش و سی سال دوران زندگی ش مرحم و پرستار درد دردمندان بود.

تکذیب مقام شهادت برای ایثارگر دفاع از وطن در دوران دفاع مقدس و کسی که نیمی از عمر شریف خود را در خدمت به خلق خدا و شغل شریف پرستاری از بیماران و حضور شبانه روزی بر بالین بیمار سپری کرده بود هر چند در چشم ما زمینی ها مورد توجه قرار می گیرد و تجزیه و تحلیل میکنیم ،
اما هرگز در پیشگاه خداوند متعال زحمات این انسان شریف پنهان نخواهد بود ، کسی که مرهم دستانش پیکر رنجور بیماران را تسلی بود.

بی شک نام مدافع سلامت و مقام والای شهادت برازنده اینچنین شخصیتی ست ، مردی که سی سال عمر خود را در پرستاری از بیماران سپری نمود
دارای جایگاه والا و قابل احترامی ست .
حقیقتا بزرگ منشی و از خودگذشتگی در شخصیت ایشان مشهود بود و حتی اخیرا که بازنشسته بود در خدمت آموزش نیروی های پرستاری به زکات علم خود و آموزش پرستاران مشغول بود . همانطور که خانواده شریف شان (فرزندشان ) نیز در این بحران در خدمت به بیماران در خط مقدم می باشند .
استاد مرحوم شکیبایی با اینکه سی سال از بهترین سال های عمر خود را در سنگر خدمت گذراند وخالصانه از هیچ کوششی دریغ نورزید و در کنار سایر همسنگران چه در دفاع از وطن و چه سنگر سلامت از جان و جوانی مایه گذاشت ،در این روزهای بحران نیز درخواستی داده بودند در بیمارستان شهید بهشتی محل خدمتشان، که آماده خدمتگزاری مجدد هستند و در کنار همرزمان سنگر سلامت مشتاق تر از همیشه بود .
روح بزرگ و یاری رسانش همواره در تکاپوی این توفیق و خدمت به خلق خدا بود.
(مسئولیت های زیادی در طول خدمت داشتند ،یاد دارم زمانی مسئول بخش سوختگی بیمارستان شهید بهشتی بودند.
یکروز ایشان را بر بالین بیماری که دچار سوختگی شدید بود دیدم، ناخودآگاه با دیدن آن زخم ها و سوختگی های شدید از بخش بیرون آمدم و گفتم آقای شکیبایی شما واقعا شکیبا هستید، من با دیدن این سوختگی حالم بد شد ….
گفت ؛ من سالهاست این زخم ها و ناله بیماران در ذهنم تداعی میشود ولی خوب شدن بیماران و لذت و شادی مرخص شدنشان این ذهنیات را از بین می برد ، وقتی درد و زخمشان بهبود می یابد انگیزه م برای خدمت دوچندان میشود ….)

امیدوارم غروب غم انگیز این استاد بزرگ جامعه پرستاری که سی سال با افتخار بر بالین بیماران مو سپید کرد و دست هایش شفای تن رنجور بیماران بود اینک طلوعی زیبا در بهشت باشد ….
این بیت شعر ابوسعید ابوالخیر در وصف ایشان زیبنده است
ای دوست چنین بزی که بعد از مردن
انگشت گزیدنی به یاران ماند….

کاری که امروز در بیمارستان‌ها انجام می‌گیرد، با زبان قابل وصف و شکرگزاری و تقدیر نیست و در واقع باید پاداش آنها را خداوند بزرگ عنایت کند.
امیدواریم همه مردم در این شرایط خاص با همکاری خود در رعایت اصول صحیح پیشگیری سلامت برای خود و خانواده هایشان و آرامش و سلامت را برای همه کارکنان خدوم بهداشت و درمان در اولویت از هر برنامه ی قرار دهند و از رفت و آمدهای غیر ضروری بپرهیزند…
روح همه شهدا و مدافعان سلامت شاد و
نامشان جاوید …‌

والسلام
شیرین بانو زرین
۱۳۹۹/۰۱/۱۰