به گزارش پایگاه خبری فریاد جنوب ،طایفه ی باباملکی یکی از طوایف اصیل وریشه دار استان کهگیلویه وبویراحمد در ابتکاری در خور تقدیر ،اقدام به تهیه منشورفرهنگی طایفه خود کردند وهمه ی افراد طایفه ملزم به رعایت این منشورفرهنگی هستند .
براساس همین گزارش یک نسخه از این منشور توسط یکی از مخاطبین گرانسنگ این پایگاه خبری ،جناب آقای دکتر رحیم  بهمنی جامعه شناس از اساتید خبره دانشگاههای استان در اختیار این پایگاه قرار گرفته که عینا منتشر می گردد

به نام خدا
سپاس و حمد سرمدی شایسته آن ذات لایزال ازلی و ابدی است که کسوت رسالت نبوی بر قامت زیبای احمدی پوشاند تا از فیض وجود نور محمدی؛ فروزان خورشید های هدایتگری از خانه علی و زهرا بر جهان هستی بتابند؛ و هم اکنون در بهار چهلمین بهمن انقلاب با زعامت رهبر فرزانه مان بر امام و شهدایش درود بفرستیم و به عشق آخرین حجت پروردگار زمزمه لبی بگیریم:
«خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد ساحت کون و مکان عرصه دیوان تو باد »
در منشور آسمانی قرآن که آخرین نسخه نجات بخش بشریت است؛ یکی از وظایف پیام آوران همانا اصلاح سبک زندگی بر اساس عقلانیت است. امروزه برای مدیریت بخش مهمی از پیامد های ناگوار شرایط خاص اقتصادی؛ عموم مردم، خصوصا نخبگان فرهنگی و اجتماعی متوسل به قدرت و نیروی معجزه گر فرهنگ و حاکم نمودن ارزش های وحیانی و عقلانی بر روابط ناگوار اجتماعی شده اند. اگر در جامعه ای فرهنگ اصیل اسلامی و انسانی حاکم بشود، شاهد از بین رفتن بخش عظیمی از مشکلات و ناهنجاریای اجتماعی و خانوادگی خواهیم بود.
به اطلاع عموم رسانده می شود؛ اهالی روستای بهرام بیگی علیاء (طایفه فرهنگ دوست باباملکی) در نشستی صمیمی در مسجد حضرت ابوالفضل علیه السلام مورخ (04/12/1397)با محوریت مدیریت وضعیت اقتصادی و زدودن برخی رسوم غیر ضروری و حاکم نمودن فرهنگ اصیل و در راستای خدمت به “همه اقشار بویژه جوانان” با حضور حداکثری افراد موارد ذیل را به تأیید و تصویب جمعی و نهایی رساندند.
1-یکی از آموزه های دینی منطبق بر فطرت همانا «صله ارحام خانوادگی و اجتماعی» می باشد. این مهم مورد تأکید و توصیه همگان است و هیچ کسی در اهمیت این اصل مترقی شک و تردید ندارد؛ ولی نکته قابل اهتمام و موضوعی که نیازمند اصلاح و بازبینی است دید و بازدید خانوادگی و فامیلی مربوط به “ایام عید نوروز” است. از آنجاییکه این رسم باستانی و ارزشمند کم کم در گذر زمان با یک سری تشریفاتی از قبیل “سفرهای رنگارنگ” و “چشم و هم چشمی” کم رنگ گردید بنابراین دید بازدید نوروز با صلاحدید عموم در روز اول عید و در “گلزار شهدای روستا و یا مسجد به شکل اجتماعی و با حضور عموم افراد” صله ارحام اجتماعی” صورت می گیرد؛ و دید و بازدید به روش و رسم گذشته و خانه به خانه؛ البته به همراه تدارک سفره های پر از تنقلات (مثل پسته و آجیل ….. و شرینی جات) حذف و به کلی ترک می گردد. «در ضمن اگر کسی در روز اول عید به هر دلیلی حضور نداشت و یا مجددا خواهان سرکشی به بستگان و فامیل بود، لازم و ضروری است که دید و بازدید”بدون تدارک سفره های رنگارنگ تنقلات و شیرینی جات توسط میزبان و متقابلا میهمان “به استثنای میوه جات” صورت پذیرد.
2-با توجه به اینکه جشن های عقد و عروسی به عنوان یکی از مهمترین و بزرگترین عامل بیمه روحی و روانی جوانان شناخته شده است و همچنین از منظر دین برترین ساختمانِ دارای شکوه و عظمت و برکت همانا اساس مستحکم خانواده و تشکیل آن است؛ و از طرفی این مطلب بر همگان آشکار است که “هزینه های نجومی تالارها” با حضور “نوازندگان ارگ و….” و ارسال دعوت نامه های ایلی طایفه ای برای صرف ناهار و شام” این اصل مترقی انسانی و اسلامی را دچار آسیب ها و چالش های سخت و سنگین و متعددی از جمله بالارفتن “سن ازدواج” ازدواج هراسی” ترویج منکرات و ناهنجاریهای اخلاقی” نموده است؛ بنابراین مصوب گردید که ضروری است مجالس جشن عقد و عروسی های داخلی که “عروس و داماد” هر دو از افراد طایفه باشند به شکل “شرینی و میوه” برگزار شود و دعوت نامه نیز به شکل تلفنی یا پیامکی «سامانه های پیام رسان اجتماعی» صورت پذیرد؛ و در این رابطه هیچ استثنایی وجود ندارد؛ و همه به طور مساوی باید متعهد به این اصل باشند.
نکته بسیار مهمی در این رابطه وجود دارد و آن نیز این است؛ در مواردی که “عروس و داماد” متعلق به “طایفه باباملکی” و یکی دیگر از طوایف همجوار باشند طرف داخل روستا یعنی بستگان «عروس یا داماد» حتما و حتما وظیفه دارند؛ ضمن یادآوری آداب و رسوم؛ طرف مقابل را ترغیب و تشویق نمایند تا در این امر خیر همراه گردند؛ ولی در صورتی که آنان به هر دلیلی نپذیرفتند در این صورت می بایست مجلس جشن و عروسی فقط و فقط برای افراد طایفه مقابل و مطابق رسم خودشان برگزار شود نه اینکه بواسطه عدم پذیرش طرف مقابل رسم طایفه مان نادیده گرفته شود.
3-جمیع مردم شریف و نجیب طایفه مان مصوب نمودند در مراسم عرفی “اذمسونی- اذن گرفتن” نیاز به حضور حداکثری کلیه افراد طایفه نیست. در این رابطه تأکید نمودند که بستگان نزدیک دو خانواده “عروس و داماد” ضمن جلسه ای حضور به هم رسانند و مقدمات لازم را تدارک نمایند. در این رابطه باید هر دو خانواده خصوصا خانواده عروس در موضوع خرید طلا و لباس های اولیه به حداقل اکتفا نمایند؛ و بجای انتخاب سینه ریز و لباس های گرانقیمت به خرید «حلقه های نامزدی یا حداکثر خرید النگو» و انتخاب «یک دست لباس» اکتفا نمایند. و کسی حق ندارد برای بستگان و همراهان عروس یا داماد هدیه ای از قبیل لباس و غیره خریداری نماید.
4-بحث عرفی “جهاز بَرون” باید محدود به حضور دو خانواده “عروس و داماد” باشد و نیاز به اطلاع رسانی عمومی برای حضور سایر فامیل و بستگان نیست. نکته مهم این است که کسی حق ندارد “مقدار و نوع و کیفیت و کمیت و….. وسایل و اسباب جهیزیه” را وارسی و بررسی کند. همچنین نیازی به گذاشتن اقلامی از قبیل «پارچه های لباس مردانه و زنانه اقوام عروس و داماد به تعبیر محلی «ملی لباسی» در «جهاز برون» و «واطلبونی» نیست.
5-باتوجه به اینکه چند سال پیش تاکنون مردم فرهنگ دوست طایفه مصوب نموده اند؛ که در مراسمات مربوط به “وفیات و ارتحال عزیزان” کسی حق ندارد “مداحان مرسوم و متداول” را دعوت نماید و تاکنون براین پیمان استوار مانده اند؛ ضمن تشکر از تعاون و تعامل اجتماعی عزیزان لازم است مجددا تأکید گردد که به امید حق همه عزیزان بر این منش خوب عرفی و اجتماعی پایبند بمانند؛ و در حفظ و بقای آن نیز بکوشند.
6-در رابطه با موارد مربوط به “وفیات” بر این نکته اجماع گردید که تمامی افرادی که از ایلات و طوایف همجوار در روز مراسم تشییع و تدفین و خاکسپاری حضور پیدا می کنند؛ الزامی در راستای شرکت مجددشان در مجلس ترحیم در همان روز نیست و تأکید گردید که حضور در مراسمات تشییع و خاکسپاری در آرامستان کفایت از بذل لطف و محبت و ابراز همدردی آنان دارد.
7-همچنین مصوب گردید که رسم قدیمی و محلی “پند وگرون- پند برداشتن” برداشته شود و از این تاریخ به بعد همه ملزم به همکاری در این رابطه هستند و نهایت توان و تلاش را در اجرای این موارد بکار ببندند. همچنین در همین راستا این نکته مهم دینی و عرفی اصیل با نهایت تأکید و توصیه و اهمیت ذکر می شود که کسی تحت هیچ شرایطی حق ندارد در روزها و شب های اول وقوع حادثه بر سر سفره طعام و عذای صاحب مصیبت و عزا حاضر شود و باعث ایجاد زحمت و مشقت دو چندان برای کسانی بشود که چشمشان در فقدان عزیزشان اشکبار و قلبشان در عروجش مجروح و غمگسار است؛ و همه اهل خیر و ثواب خصوصا بستگان سعی نمایند تا سه شبانه روز فقط و فقط خانواده مصیبت دیده را مورد اکرام و اطعام خویش قرار بدهند؛ «یادآوری این نکته نیز مهم و مورد تأکید است که در صورت تصمیم برای اکرام و احترام و همدردی با کانون مصیبت دیده نیازی به دعوت بستگان خانواده مذکور نیست؛ تا ان شاء الله انجام این رسم نیکو و شایسته، از عهده همگان مقدور و میسر باشد.»
نکته آخر در موضوع «وفیات» این است که عموم مردم اصیل و با فرهنگ طایفه اتفاق نظر نمودند از آنجاییکه “سنگ قبر” در حکم “تاریخچه حیات و ممات” افراد است و “گران قیمتی و جنس و نوع” آن هیچ گونه تأثیری برای تعالی و خشنودی راهیان دیار ابدی ندارد بنابراین همگان از تهیه “سنگ های گران قیمت” پرهیز نمایند و همچنین نیازی به خرید سنگ قیمتی و نبشی آهنی برای دور قبر نیست.

از طرف؛عموم مردم شریف و نجیب و با اصالت طایفه کهن و فرهنگ دوست باباملکی
بویژه:

نخبگان فرهنگی واجتماعی

خانواده های معظم شهداء وایثارگران وجانبازان

شوراهای اسلامی  روستا و  دهیاران.

پایگاه های مقاومت بسیج برادران و خواهران