فریادجنوب : یادداشت سیاسی ؛طی چند سال گذشته و از زمان ورود محمد باقر قالیباف از عرصه نظامی‌گری تا شهرداری تهران و بدنبال آن عرصه سیاست ، شائبه های جدی و ملموسی مبنی بر تمرکز بیشتر وی بر خطه خراسان همواره وجود داشته است.
منتقدان قالیباف معتقد بودند وی همواره با توجه خاص به خطه خود غالبا خراسانیان را در عرصه ملی رشد می دهد و به سایر مناطق کشور بی توجه است.
اما و پس از موضوع رد اعتبارنامه غلامرضا تاج گردون نماینده گچساران و باشت از حوزه زاگرس این شائبه در میان منتقدان قالیباف در این خطه از کشور رنگ و بوی واقعیت بیشتری به خود گرفت، چرا که تاج گردون پس از رد اعتبارنامه اش که در زمان ریاست محمدباقر قالیباف در مجلس بود در مصاحبه ای انتقادی قالیباف را عامل حذف نمایندگان حوزه زاگرس و بخصوص لرتباران دانست.
هر چند با رأی مجموعه ای از نمایندگان رد اعتبارنامه تاج گردن رأی آورد و قالیباف نیز به عنوان رئیس مجلس نقش موثری داشت اما از دست دادن اندک جایگاه های نمایندگان حوزه زاگرس و بخصوص لرتباران و جنوب در کمیسیون ها و هیات رئیسه مجلس یازدهم و تکثر حضور نمایندگان خراسان در راس کمیسیون های تخصصی و هیأت رئیسه و حوزه اجرایی و اداری مجلس در کنار رویکردهای قبلی ایشان در خصوص بی توجهی اش به چهره های سیاسی از مناطق جنوب و جنوب غرب کشور و تمرکز بر خراسان تا اندازه زیادی در میان زاگرسیان این شائبه را قوت بخشید.
قالیباف که یک سیاستمدار ملی است و بنظر می رسد انگیزه زیادی برای حضور در راس قوه مقننه و حتی عرصه های دیگر و در جایگاه های مهمتر در سطح کشور را دارد باید دید آیا همچنان تبعیض نسبت به نخبگان حوزه زاگرس بخصوص فرزندان زاگرس مرکزی و جنوبی را در پیش خواهد گرفت و یا سعی خواهد کرد چهره خود را متعادل سازد.
در یادداشت های آتی به تحلیل رفتارهای سیاسی لاریجانی و قالیباف ، بخصوص تعامل این دو سیاستمدار با زاگرسیان و بویژه مناطق لرنشین جنوب غرب ایران بیشتر می پردازیم.
احسان حسین پور
