آقای حسن زاده در پاسخ به یادداشت جریان سوم بویراحمد و دنا، تحجر قومیت علیه تقدم سیاست جوابیه ای داده اند که باید اینگونه نوشت؛

اصطلاح #جریان_سوم برای اولین بار توسط ایشان مطرح نگردید و این اصطلاحی است که براندازان خوش خیال جمهوری اسلامی کرد پس از طرح شعارهای پایان اصلاح طلبی اصولگرایی بیان کرده اند و البته می توان نسخه درون استانی را به نام ایشان زد کما اینکه در سطح ملی جنبش عدالتخواه سعی کرد جریان جدید باشد اما شکل دیگر اصولگرایی را نشان داد.

جریان اصلاح طلبی درون استان به تبع جریان در سطح کلان با اتکا به اصول اصیل اصلاح طلبی که فرهنگ محوری یکی از محوری ترین اصول آن است رفتار می کند و در این اصل فرهنگ زیربنا است و آن هم در مناطقی با شدت زیاد رگه های قومیت که مسائل سیاسی در خطر ورود قومیت و پوشیدن چهره قومیت پشت خود هستند چرا که اگر فرهنگ به قهقهرا رود توسعه سیاسی که دیگر توسعه ها را شامل می شود رخ نمی دهد و این زوال را تسریع می بخشد و اینکه جریان اصلاح طلبی را به غرب متصل کردن غلط است نه تکیه بر توسعه فرهنگی.

دستاورد اصلاح طلبان در این سال ها که در سپهر سیاسی حضور دارند را می توان فضای باز سیاسی در این دوره های زمام داری دانست که این فضای باز خود بستر توسعه است و توسعه در دولت اصلاحات و البته دولت برآمده از اصلاحات اتفاق افتاده است و این را آمار و ارقام شهادت می دهد، یکی از دستاورد اصلاح طلبان برجامی بود که چندین شرکت بزرگ را به ایران وارد کرد به گونه ای که رهبر انقلاب مذاکره کنندگان را جهادگران خواند که این جهادگران برآمده از اصلاح طلبان بودند و این دستاورد کمی نبود که نیک می دانم برخلاف مخالفان دولت و اصلاح طلبان به این مورد اذعان خواهید کرد.

در مورد برون رفت کشور از این شرایط راهی جز سرکار آمدن افراد سلیم النفس نیست و جریان سومی که بخواهد یک اصولگرای قهر کرده یا رانده شده از درگاه اصولگرایی را رهبری کند قابل اتکا و اعتماد نیست حال آنکه این رهبر تکیه بسیار بر قومیت دارد که اگر سعی شود این ویژگی رهبر جریان نوساز سوم نادیده گرفته شود یعنی نادیده گرفتن آینده بویراحمد و دنا که همانگونه قبلا اشاره کردم منتج به انجماد و انسداد اجتماعی خواهد شد، چرا که اساس این جریان شبیه یک حزب یا طیف است که می خواهد به قول خود به سلطه ای بالا و پایینی پایان دهد که این خود نقطه خطرناک قومیتی است که تعامل قومیتی را به هم می زند و در مناطق با شدت بالای قومیت و تفکر مانده از قدیم و رگه ها تعصبات قومی نه تنها توسعه در وجوهی که بیان می شود رخ نمی دهد بلکه به حضیض فرهنگی نیز پرت می شود، از دیگر سو در نبود قدرت بالای تحزب در کشور جریان سازی و شبه جریان سازی های این چنین عادی است ولی اینکه رهبر جریان و یا شبه جریان جدید سیاسی باشد یا قومی نقطه اختلاف است.

اینکه کسی تا دیروز در اردوگاه راست بوده و به دلیل اختلاف رفتار در حالی که اشتراک فکر با بقیه راست دارد به یک باره به نقطه ای برسد که خود را منجی عدالت بداند در حالی که عدالت را می خواهد از دریچه قومیت عبور دهد و زجرآور تر برای بویراحمد و دنا این است که یک فرهنگی که باید از نبود تعصبات قومی سخن کند داعیه دار رهبری یک جریان تماما قومی شده که خطر بزرگی برای آینده است و در قرن و سال هایی که دیگر قومیت رنگ باخته لباس سیاست را بر قومیت پوشاندن بزرگترین خطر برای اجتماع و ساختار عشیره ای یک حوزه و به تبع استان است.