بازدید مدیران پژوهشکده میراث فرهنگی کشور از منطقه سادات محمودی و روستاه محل احداث سد خرسان سه اگرچه به تصمیم نهایی نرسید اما نگاه از بالا به پایین مجموعه آب نیروی کشور را برای حاضران در جریان این بازدید عیان کرد.

فریادجنوب :از دهه هفتاد که بحث ساخت سد در خاک و سرزمین سادات محمودی قوت گرفته تا امروز که سه دهه گذشته مردم نتوانسته اند با هیچ حرف و زبانی مدیران آب نیروی کشور را قانع کنند که ساخت این سد نه تنها یک فاجعه زیست محیطی در حق ذخیره‌گاه زیست کره دنا که بی توجهی به انسانیت در زاگرس است. این نادیده و ناشنیده ماندن باعث شد که این بار دست به دامان مسئولان میراث فرهنگی شوند تا با نشان دادن تاریخ و هویتشان مسئولان کشوری را متوجه پیامدهای این تصمیم غیرکارشناسی کنند.

این فریاد تظلم خواهی تا پایتخت هم رفت و این بار رئیس پژوهشکده میراث فرهنگی کشور و معاون محوطه های باستانی بدون اینکه به اطلاعات و نظرات روی کاغذ استناد کنند تصمیم گرفتند این میراث پنج هزارساله را از نزدیک ببینند.

بازدیدی که اگرچه خوشایند مردم بود اما به مذاق مسئولان آب نیرو خوش نیامد و در همان ابتدای بازدید با تهدید مردمی که به دنبال شفافیت بودند درگیری لفظی ایجاد کردند.

در این بازدید اگرچه مردم به صراحت اعلام کردند با مسئولان آب نیرو حرفی برای گفتن ندارند اما انها تلاش می کردند خود را طرف گفتگوی رسانه ها و فعالان اجتماعی، محیط زیستی و مردم کنند که با صحبت آنها را قانع کنند.

صحبتی که هرچه داغتر می شد و جلوتر می رفت فاصله میان خواسته های مردم و اهداف مجریان سد را عیانتر می کرد.

یکی از موضوعاتی که مردم مطرح می کردند این است که چرا عملیات احداث سد آغاز شده اما به مردم اطلاع رسانی نشده است؟ البته نماینده حقوقی سد در جلسه اول رسیدگی به پرونده گفته بود برای مردم در شبلیز شهرکی می سازیم و به مردم اعلام کرده ایم لیستهایشان را سریعتر ارایه دهند.

که اشاره به این تصمیم مجریان سد باعث برافروختگی مردم شد.مردم سادات محمودی میگفتند شبلیز قلمرو عشایری خودمان است و خنده دار است که چنین خوابی برایمان دیده‌اند.

اما نکته جالب این بود که مسئولان آب نیرو که خود از مردم میخواستند علمی به موضوع نگاه کنند وقتی با این سوال روبرو شدند که چرا جلوی سد آبریز را گرفته اید می گفتند خوزستانیها اجازه نداده اند و این غیرعلمی ترین پاسخ به مردمی بود که آنجا حاضر بودند.

موضوع دیگر که به نظر می رسید کلید واژه مسئولان اب نیرو شده است در پاسخ به سوالات مردم می گفتند این تصمیم را مسئولان استانتان گرفته اند و هر کجا کم می آوردند می گفتند مسئولانتان خقیقت را نمی گویند این تصمیم ها بر اساس استعلام وزارتخانه ها از دستگاه های استانی گرفته شده است.

در حالی که در حضور مقام قضایی تمامی دستگاه ها به صراحت اعلام کرده بودند که تاکنون کسی از آنها استعلامی نکرده و اگر استعلام کنند جوابشان نه است. این قاطعیت مسئولان استانی حتی در نشست جمع بندی هم خود را نشان داد.

البته اظهار نظرهای عجیب مسئولان آب نیرو به همین هم ختم نشد. ادمهای شسته رفته آفتاب مهتاب ندیده آب نیرو با اشاره به مردمان سختی کشیده آفتاب سوخته خسته از بلاتکلیفی ها، مهاجرت اجباری را لطفی بزرگ در حقشان می دانستند.

مسئولان آب نیرو به روی خودشان نیاوردند که این مردم حق دارند گلایه کنند چون سی سال است که زندگیشان میان تردید برای رفتن و ماندن سپری شده است و با همه نشانه هایی که از تصمیم مافیای آب دیده‌اند اما باز هم ماندن را ترجیح دادند.

اما وقتی بحث ها به نتیجه نرسید پیرمردی فریاد زد بذارید این خاک رو بگیرن ما هم میریم و وقتی همه پرسیدندکجا؟

گفت: زیر گِل! تعجب مردم را که دید گفت انسانیتی در این پروژه نمی بینم. زنده ها و مرده های هزارساله ما برای هیچ کس مهم نیست.