به گزارش پایگاه تحلیل و اطلاع رسانی فریادجنوب نیروهایی که کمتر سختی ها و مشکلات آنها به گوش رسیده است، امدادگران جمعیت هلال احمر هستند که در نقاط مختلف کشور با قبول همه رنج ها و زحمات و با جانفشانی حاضرند جان همنوعان خود را نجات دهند.

یکی از این افراد  از تلاش های خود و همکارانش در سانحه هواپیمای مسافربری ATR تهران-یاسوج می گوید،نجاتگریکم محمد رخ فیروز عضوتیم واکنش سریع جمعیت هلال احمر استان کهگیلویه و بویر احمد است، برای تجسس اجساد سرنشینان این هواپیما عازم منطقه عملیاتی می شود.
وی در گفتگو با فریاد جنوب به بیان خاطره ای از عملیات تفحص پیکر جانباختگان سانحه هوایی تهران-یاسوج پرداخت : ایشان گفت به محض اطلاع از سانحه با گروهی از نجاتگران  با تجهیزات امدادی بوسیله بالگرد جمعیت راهی محل حادثه شدیم، و با توجه به این که زمستان بود عملیات جست جو را با مشکل مواجه می کرد، اما با تلاش فراوان در جست و جوی اجساد این حادثه بودیم اما برودت و کولاکی بودن هوا اجازه هرگونه عکس العمل را تا حدود زیادی از همه ما سلب می کرد.
رخ فیروز بیان کرد: به همین خاطر تصمیم گرفته شد که  در طی روزهای آینده  در منطقه حضور پیدا کنیم، با محیا شدن شرایط، عملیات جست و جو و تفحص  آغاز شد.
وی افزود: شب قبل از اعزام در خواب، یکی از سرنشینان هواپیمای مسافربری که یک خانم بود را دیدم که به من میگفت جسد من در زیر برف پنهان است و در عالم خواب دیدم که جسدمثال خانمی هست و فردای ان روز به جمعیت مراجعه نمودم خواب راتعریف کردم البته اسامی افراد برای شب مانی ازقبل اعلام میشد من توی عملیات آنروز نبودم بعداز تعریف خواب که به من الهام شده مدیرعامل جمعیت آقای جهانبین ومسئولین امداد مرا اضافه کردند که به اتفاق اقایان علی پاکیاری ومسعودحقانی و چند نفر ازنجاتگران عضوتیم واکنش سریع وامداد کوهستان استان ونیروهای مردمی به وسیله بالگرد منطقه رسیدیم و  با جست و جو در میان تلی از برف که منطقه وسیعی راپوشانده بود ودمای منفی ۲۰ درجه وکولاک سنگین ،یکی دو روز کار فشرده جهت جستجو به سمت یال شرقی محل سقوط رفتم که در همان حینی که داشتم جستجو میکردم عین اون صحنه ای که دو روز قبل در خواب دیده بودم  باصحنه عجیبی روبرو شدم ،دقیقا همان صحنه ای بود که درخواب دیدم قسمتی از جسد از لای برف بیرون بود و بقیه ان دراعماق برف پنهان بود  وقتی این صحنه را دیدم تا با ان خوابی که دور روز قبل دید بودم مطابقت دارد کلا یک حالت عجبی پیدا کردم و یکی از امدادگران که در فاصله ۵۰ تا ۶۰ متر پایین دستم بود صدا زدم  اگر اشتباه نکنم اقای سید جواد هادی اصل مستند ساز بود گفتم بیا اینجا یه جسد اینجا هست ولی کل فکرم به خوابی بود که دیده بودم چون صحنه جسد جنسیت جسد که خانم بود و نوع صحنه کلا با خوابم دقیق بود و تعجب آور بود .به هرصورتی که بود  جسد را از زیر برف بیرون کشیدیم به همراه نجاتگران پاکیاری حقانی و هادی اصل به نقطه امنی نزدیک محل اسکان  انتقال دادیم .وروی جسد را برف ریختیم تا با مناسب شدن شرایط جوی با بالگرد انتقال دهیم .
و اما از آنجا که بعضی از نیروهای مردمی به صورت خودجوش می آمدن  اما نداشتن تجهیزات مناسب کار را برای انهای سخت میکرد مخصوصا در هنگام شب در شیب تند و سرمای سوزان واستخوان سوز و کولاک که چون ساچمه بر صورت می نشست لذا با توجه به اینکه همون شب یکی از همین نیروهای مردمی در اون شرایط تجهیزات شب مانی نداشت ما مجبور شدیم جهت حفظ سلامتی اون فرد تجهیزات   مربوطه از جمله کیسه خواب خودم را به  ایشان دادم و خودم بدون تجهیزات،شب را تا صبح در یکی از کیسه های حمل جسد وکیسه های زرد رنگ درچادر بخوابم.

این امدادگر جمعیت هلال احمر ادامه داد: فردای ان روز تصمیم بر انتقال جسد گرفتیم و آن را درکیسه های مخصوص توسط همکاران ونیروهای امدادی و کسانی که در منطقه عملیات حضور داشتند انتقال دادیم. بنده شب را به دلیل اینکه تجهیزاتم را به نیروهای مردمی داده بودم و کیسه خوابم جزئی از آنها بود مجبور شدم شب را در کیسه های مخصوص حمل جسد بخوابم اما شدت و سختی سرما در این منطقه کوهستانی سبب سرماخوردگی شدید و حتی هیپوترمی بخشی از بدن بنده شد..

به دلیل همین سرماخوردگی و برودت شدید هوا  بنده را از منطقه خارج و جهت درمان به بیمارستان انتقال دادند، پزشکان ضمن بررسی وضعیت سلامتی من ، متوجه نوعی بیماری ویروسی در من شدند که در اثر تماس با اجساد به آن مبتلا شده بودم زیرا جسدی که من پیدا کردم بیش از ۴۰ روز از مرگش گذشته بود و به هرحال اشراف کامل دارید وقتی یه کسی از دنیا بره و چهل روز ازش بگذره چه اتقاقی برای جسد میفتد و دیگر چه عواض و خطرات بهداشتی فرد تفحص کننده را تهدید میکند.

وی بیان کرد: بعد از اینکه متوجه بیماری شدم در بیمارستان در طی روزهای مختلف برای درمان بستری می شدم که  بدن بنده به دلیل عفونت و بیماری دارای درد و به سایر نقاط بدنم سرایت کرده بود به هرحال پزشکان ضمن ناراحتی از این موضوع مرا به رعایت اصول بهداشتی سفارش نمودند.ویکی دو هفته ما تحت درمان تخصصی در بخش عفونی بیمارستان بستری بودیم و با تلاش و پیگیری های مجموعه هلال احمر و پزشکان خطر سرایت عفونت به خونم رفع شد .

رخ فیروز گفت: بنده بدون نگرانی و حتی خوشحال بودم که بدون کمترین توقع و صرفا برای ادای دین وانجام وظیفه و رضای خداوند در عملیات شرکت کرده بودم و توانسته بودم یکی از جانباختگان را پیدا و جسد را به خانواده تحویل دهم تا مرهمی حداقلی بر مصیبت و نارحتی خانواده آنها و به نوعی تسلی دهنده مصیبت آنها باشم .بنده این سختی ها را به جان خریدم تا بلکه توانسته باشم بخشی از وظایف امدادی خود را انجام داده باشم از این به بعد هم به عنوان یکی از امدادگران این نهاد تلاش خود را برای هر گونه حادثه ای انجام خواهم داد.
رخ فیروز افزودند؛ در این سانحه چند نفر دیگر از دوستان دچار مصدومیت وآسیب اسیب شدند چه روحی و چه جسمی و پوستی از جمله دوستان نجاتگرمون اقایان محمد پور .حقانی  پاکیاری و,غفوریان، واقعا زحمت اصلی و خدمات بر دوش امدادگران و نجاتگران هلال احمر بود و ما بدون هیچ گونه چشم داشتی یا طمع به نیازهای مالی جهت تسکین آلام بشری و رضای خدا انجام وظیفه کرده و از هیچ کوششی دریغ نکردیم، و اکثر خانوادهای جانباختگان شاهد تلاش های شبانه روزی امدادگران گمنام بودند وضمن اینکه نیروهای مردمی هم در کنار نیروهای امدادگر از بالگرد و تجهیزات هلال احمر و سایر امکانات هلال احمر استفاده مفید کردند.
رخ فروز درپایان گفت ؛اینکه هزینه های گزافی در بحث پروازها و خدمات جمعیت و بحث حمایت های روانی خانوادها هیچ گونه کوتاهی چه پرسنل و چه امدادگران نکردند الحق همه امدادگران نجاتگران  مدیر عامل جمعیت جهانبین و معاونین ایشان از بدو حادثه تا پایان حادثه بصورت شبانه روز در منطقه حضور مفید و دائم داشتند و از هیچ کوششی دریغ نکردندو  هیچ گونه کوتاهی در این حادثه نشد ،چون این پیکرها عضوی از خانواده های خودمون بودن .خدا میداند چه زجرهای در اون عملیات کشیدیم فقط و فقط برای تسکین الام بشری و همدردی با خانواده های حادثه دیده به هرحال امروز  هم سالگرد اون عزیزان هست . که لازم است جهت شادی روح همه آنها عزیران صلواتی بر محمد وال محمد عنایت بفرماییم

1. 
2. ۹