فریادجنوب ، علیرضا دمساز : چند سال دیگه که سرچشمه های دنا خشک شد و باغات بی ثمر و بی آب شد اون وقت مردم متوجه می شوند که دیگر دیر است و بی فایده حکما گفته اند ،علاج واقعه قبل از وقوع است.

بدبختی مردم ما همین است ،یه روزی دال دنا به علت وفور نماد ادبیات ما دال ایا دال ای روه نه دال دنایه بود ،الان کجایند دال های دنا

من خود به چشم دال های دنا را در منطقه عشایر ّمان در زیر قلم کنار دره لا بالاتر از سردشت زیدون دیدم ،صدها توال دال می‌آمد و اگر جانوری می مرد در چشم به هم زدنی فرود می آمدند و صدای جیغ و فریادشان تا ده ها کیلومتر می رفت و چوپانان از پر بال هایشان که می افتاد نی لبک درست می کردند، الان هیچ اثری از آنان یافت نمی شود. شاید چند تایی در ارتفاعات دنا هنوز یافت شود که نیمه جانی داشته باشند .

صدها گونه حیوانی و گیاهی طی این چهاردهه نیست و نابود شده، بسیاری از چشمه ها خشک و یا کم آب شده . با این روند فرشایش خاک و نابودی زیست بومان حیات و زندگی ما سخت در تهدید جدی و خطرحتمی است .

اگر روشنگری نکیم وسکوت کنیم تا چند سال دیگر امکان زندگی و زنده ماندن در این زیست بوم نخواهد بود ، هرچند همین الان جنوب به نابودی کشیده شده و نفس مردم به علت هوای نامطلوب به شماره افتاده و گرمای هوا طبق گفته حضرات ناراست فعل از ۵۲درجه گذشته است که بسی بیشتر از این عدد است و در این مناطق مهاجرت ناخواسته اغاز شده است .

یکی از ده ها علل گرمایش وجود سد هاست ،سد خرسان ۳ نابودگر مناطق سردسیری استان کهیگلویه و بویراحمد وچهار محال بختیاری است ،  بحث چند روستا در منطقه سادات محمودی نیست، بحث نابودی زیست بوم چند هزار ساله دنا و گزارس است .

بحث خشک شدن سرچشمه هاست، نابودی و خشک شدن میلیون ها درخت بلوط و گونه گیاهی نایاب و دارویی است .،بحث ردپای مافیای آب و سرازیر شدن آب به کارخانه های آب بر در کویر است، بی تفاوت به حیات و زنده ماندن خود و فرزندان آینده این دیار نباشیم .،بحث”کارون زچشمه خشکید،البرز لب فروبست ، حتی دل دماوند آتشفشان ندارد”