به گزارش فریاد جنوب ؛ مناطق چاروسا و دیشموک به دلیل فاصله مسافتی که با مرکز استان و شهرستان دارد همه ساله مشکلات زیادی در حوزه درمانی برای آنها اتفاق می‌‌افتاد که این اتفاقات در سال‌های گذشته کم نبودند.

اگر بخواهیم امروز نمونه‌های این اتفاقات را بیان کنیم شاید تعداد آنها کم نباشد؛ که مهمترین این مشکلات در حوزه مامای و بارداری بیشتر از بقیه حوزه‌ها بود که هر اتفاقی رخ می‌داد باید منتظر برطرف شدن مشکلات حوزه دیگر بودیم اما متاسفانه تغییر که پیدا نمی‌کرد بلکه وضعیت بدتر هم می‌شد.

این موارد شاید آنچنان برای این مناطق عادی شد که در حوزه درمان در هر ماه حداقل شاهد یک چنین مشکلی هستیم که آخرین مورد آن به روز دوشنبه 14آبان برمی گردد که خانواده یکی از ساکنین روستای امامزاده سید محمود(ع) چاروسا به همراه زن بارداری با حضور در بستر درمانی قلعه رئیسی مشکلات خود را بیان کردند.

اسکندر موسوی‌نژاد شوهر این زن باردار در خصوص اتفاقات رخ داده عنوان کرد: ساعت 10صبح روز دوشنبه با حضور در بستر درمانی قلعه رئیسی به همراه همسر خود که باردار بود مشکلات خود را گفتیم که پرستاران و ماماهای شیفت گفتند که مشکلی ندارد و فرزندت را همین جا به دنیا می‌آوریم.

وی گفت: از ساعت 10صبح همسرم را به داخل اتاق ماما بردند و تا حدود ساعت های 1بعد از ظهر پیگیری کردیم و گفتند همچنان به دنیا نیامد و از آنها خواستم تا به شهرستان اعزامش کنند و هر دفعه که می‌گفتم ممانعت می‌کردند و می گفتند اگر دوست دارید با ماشین شخصی انتقالش دهید.

وضعیت همسرم به نحوی نبود که با خودروی شخصی بشود جابه جا کرد و نیازمند آمبولانس بودیم  اما متاسفانه هر کاری می‌کردیم آمبولانس در اختیار قرار ندادند، و حتی بسیاری مواقع با یک ماما مورد درمان قرار می گرفت که از یکی از پرستاران می‌خواستیم که کمک کند اما به بهانه اینکه شیفتش تمام شده کمکی نکردند.

موسوی نژاد گفت: تمامی آزمایشاتی که در خصوص بارداری همسرم گرفتم و چندین نوار قلبی که گرفته شد هیچ گونه مشکلی وجود نداشت تا اینکه حدود ساعت های 4بعد از ظهر پرستاران و دکتر وقت اعلام کردند که فرزندت از بین رفت.

وی ادامه داد: تنها علت از بین رفتن فرزندم خفگی بود که توان پرستار و ماما به آن نرسید و سبب شد تا همسرم که سالها تلاش کرد تا یک فرزند را به دنیا بیاورد با سهل انگاری یک پرستار و ماما از بین رود و موردی که بیشتر از همه ما را اذیت می کرد رفتاری بود کهپرستاران و پزشک داشتند که بعد از این اتفاق به ما می گفتند هر جا دوست دارید ما را شکایت کنید و حتلا تنها علتی که این موضوع را رسانه می‌کنم این است که جلوی این اتفاقات گرفته شود تا برای یک خانواده دیگر رخ ندهد و شاهد چنین اتفاقی برای خانواده دیگری نباشیم.

اما! این منطقه به علت نبود بیمارستان و استفاده از نیروی‌های کم تجربه و تازه کار سبب می شود تا اتفاقاتی ناگوار و بسیار جالب رخ دهد که جای جبران آنها هم نباشد و هر وقت که اتفاقی رخ می دهد به بهانه اینکه اشتباهی رخ داد و باید گذشت کرد سرپوش گذاشته می‌شود و هر وقت انتقاداتی در این خصوص می شود به بهانه تخریب یا اینکه باید از قبل می‌گفتید تا توجیه می کردیم از کنارش رد می‌شدند.

شاید هم حرف بسیاری از پزشکان و پرستاران درست‌تر باشد که ما را با فشار به این منطقه می‌فرستند و حتی دوست داریم اتفاقی رخ دهد تا ما را به دیگر منطقه استان ببرند.

امیدواریم اگر شرایط به این شکل بخواهد در این منطقه محروم پیش رود مدیریت دانشگاه علوم پزشکی استان با احترام درب این بستر درمانی که ابتدا با نام بیمارستان کلنگ زنی شد بعد زمان افتتاح به بستر درمانی تبدیل شد پلمب کند و پزشکانی که با فشار به این منطقه می‌آیند را اذیت نکنند تا مردم به راحتی به شهرستان مراجعه کنند و مشکلات خود را برطرف کنند.

این در حالی است که بسیاری از پرستارانی که در مرکز شهرستان هستند فرزند چاروسا هستند و آرزوی ماندن در چاروسا را دارند اما متاسفانه به دلایلی ممانعت می شود.

گفتنی است؛ مشکلاتی که گفته شد با هدف پیشگیری و انتقاد سازنده صورت گرفت که امیدواریم مدیران دانشگاه علوم پزشکی راهکار مناسبی بیاندیشند/فارسفریاد