تاجگردون: هیاترییسه مجلس قسم خوردهاند که به آییننامه عمل کنند اما این اتفاق رخ نداده پس چطور انتظار دارند که مردم حرفشان را بپذیرند؟
فریادجنوبfaryadejonoob.ir
این مساله نشانگر آن است که در روند بررسی بودجه در مجلس ایراد ساختاری وجود دارد و این ایراد هم به نظر من دیگر قابل رد نیست و ماندگار شد در تاریخ پارلمان ایران.
اما اشکال دیگری که در این میان وجود دارد ولی خیلی از نمایندگان یا متوجه آن نمیشوند یا عمدا به آن اشاره نمیکنند، تغییرات فاحش در برخی از ردیفهای بودجه است. این ایراد هم اعلانی نیست بلکه اقدامی است و برای کمک به نمایندگان و پروژههایشان در شهرستانها صورت میگیرد.
تصور کنید من نماینده مجلس هستم و میخواهم نقش خودم را ایفا کنم. امسال اینطور بوده که به هر نماینده گفتهاند شما 15 میلیارد تومان اعتبار دارید، بگویید این اعتبار را به کدام پروژهها اختصاص میدهید؟ بعضی نمایندهها در پاسخ به این سوال گفتهاند که به سقف اعتبارات استانی اضافه شود، برخی گفتهاند به فلان طرح ملی اضافه شود.
این یعنی حداکثر تغییری که باید در حوزه اعتبارات عمرانی یک شهرستان اتفاق بیفتد، 15 میلیارد تومان است و نباید بیشتر از این باشد اما یک گروه خاصی در مجلس با اعلام نفوذ مبالغ بسیار بیشتری گرفتهاند.
به عنوان نمونه ردیفی در حوزه اعتبارات عمرانی در مجلس یازدهم وجود دارد که میزان تغییر آن بیشتر از 150 میلیارد تومان است. یعنی به جای 15 میلیاردی که گفتهاند، با اعمال نفوذ به یک طرح خاص از یک نماینده خاص، 150 میلیارد تومان دادهاند. برای نمایندگان باید این سوال ایجاد شود که چرا برای فلان نمایندهای که کنار گوش رییس مجلس است، چنین بودجهای اختصاص پیدا کرده است؟ یا چرا برای فاضلاب فلان شهرستان خاص 200 میلیارد تومان اختصاص دادهاند.
ببینید، ما در گذشته چنین تغییراتی داشتیم ولی این تغییرات و اضافات دستگاهی بود. به این معنا که مثلا دولت به یک بخشی چون نیروهای مسلح یا صداوسیما توجه نمیکرد، کمیسیون تلفیق در جلسه با آن دستگاه به میزان اعتبارات آن نهاد اضافه میکرد.
درباره من مثلا میگفتند که سردار نقدی زنگ زده و خواستار اضافه شدن به بودجهاش شده و این اتفاق رخ داده است. این ایراد قانونی ندارد. یک دستگاه اجرایی خواستار افزایش اعتباراتش شده که کمیسیون تلفیق پس از بررسی این کار را کرده است. اما گزارش این مساله به صحن علنی مجلس داده شده و صحن نیز آن را تصویب کرده است.
روز آخر نیز رییس مجلس باید بگوید که تمامی تبصرهها به همراه جداول پس از ایرادات شورای نگهبان به رای گذاشته میشود و نمایندگان با دو سوم رای خود، آن را تایید میکنند. این باید انجام شود. لازمه این امر وجود جداول و گزارشها در مجلس است اما در مجلس یازدهم این گزارشها در صحن نبوده و در اختیار نمایندگان قرار نگرفته است. نمایندگان در جریان موضوع نبودهاند و حالا هم به شیوهای که میبینید در اختیارشان قرار گرفته است. این ایراد جدی کار است و به نظر من باید مجلس این روند را اصلاح کند و با خاطیان نیز برخورد کند.
افزون بر این مسائل، به نظر میرسد کمیسیون تلفیق در این دوره به لحاظ ارتباط با رسانهها و افکار عمومی هم ضعف داشت. شما این موضوع را چطور ارزیابی میکنید و چه تفاوتی با دورههای گذشته میبینید؟
همیشه اوضاع به این شکل بود که رییس کمیسیون تلفیق به صداوسیما میآمد و ابعاد بودجه و ردیفها و تغییرات را شرح میداد تا همه متوجه آن شوند و بازار سرمایه و صنعت نیز متوجه آن شوند اما امسال در فصل بودجه نه تنها هیچکس با مردم به روال گذشته حرف نزد بلکه از قرار معلوم به نمایندگان هم نگفتهاند چه اتفاقی در حال افتادن است.
نمایندگان واقعا نمیدانند چه اتفاقی افتاده چون کسی با آنها صحبت نکرده و این یکی از ایرادات و ضعفهای جدی ماجراست. چند روز است که این مسائل مطرح شده اما هیچکس از مجلس به رسانه ملی نیامده که توضیح دهد چه اتفاقی افتاده است.
سخنگوی کمیسیون تلفیق کجاست؟
رییس کمیسیون تلفیق کجاست؟
هیاترییسه مجلس حالا متهم است، چرا نمیآید و توضیح دهد؟
چرا مناظره نمیگذارند؟
مردم حالا سوال دارند که ردیف صداوسیما چرا با چنین افزایش اعتباراتی مواجه شده است؟ دلیلش چیست؟ نمایندگان در جریان این افزایش بوده است؟
بعضی از افراد میگویند که این اشکالات رخ داده به ساختار بررسی بودجه در مجلس ارتباط دارد اما سوال این است که این ساختار چه ربطی به روند اتفاق افتاده دارد؟ موضوع ساده است؛ قانون رعایت نشده است. آییننامه داخلی مجلس و روند در نظر گرفته شده در آن رعایت نشده است. رییس مجلس و اعضای هیاترییسه مجلس قسم خوردهاند که به آییننامه عمل کنند اما این اتفاق رخ نداده پس چطور انتظار دارند که مردم حرفشان را بپذیرند؟ دقت داشته باشید که ابهامات ایجادشده جدی است و در ذهن افکار عمومی شکل گرفته است بنابراین لازم است مجلس توضیح دهد.