پیشنهاد یک فعال اجتماعی،سیاسی به استاندار محترم و نماینده مردم شهرستان گچساران و باشت در خصوص اتفاقات اخیراستان کهگیلویه و بویراحمد ؛مسئولین بی کفایت تا بدانجا پیش رفتند که درد و فلاکت ورنج فرزند همان مردان بی ادعا را نشنیدند و اگر شنیدند توجه نکردند.چرا که گوش پر شده از موسیقی مبتذل شهرت و‌ثروت هرگز نمی شنود اهنگ؛ درد و فقر را،
فریادجنوب :سالها پیش مردانی که بعدها ملقب به بیادعا شدند، جنگیدند تا عدالت را با جان خویش جان دهند و شرطشان در این معامله فقط استمرار راهشان بود و بس؛اما دیری نپایید که دنیا طلبی،ثروت اندوزی و قدرت طلبی از جانب تربیت شدگان مدرسه شیطان راه را، به بیراهه برد و‌نفس ها را برید.متاسفانه این داستان غم انگیز در هشت ساله گذشته و با ورود مفاهیم دیگری غم بار تر شد. بطوریکه مقایسه آن، با روزگار آن مردان بی ادعا زمین تا آسمان بود در عمل. خدمت و صداقت و نفرت از زراندوزی رنگ باخته و همچون گذشته نبود،یاد آن سرو قامتان، در میان تریبون و جلسات و تصمیمات مسئولان و صاحب منصبان به فراموشی سپرده شد و جای خود را به تبعیض و ارزش ستیزی داد.
مسئولین بی کفایت تا بدانجا پیش رفتند که درد و فلاکت ورنج فرزند همان مردان بی ادعا را نشنیدند و اگر شنیدند توجه نکردند.چرا که گوش پر شده از موسیقی مبتذل شهرت و‌ثروت هرگز نمی شنود اهنگ؛ درد و فقر را،
جناب استاندار!
سید بزرگوار؛
زخم خورده ی تبعیض؛
متدین ارزشی؛
و جناب حسینی پور بزرگوار:
نماینده ی رنج دیده از شکنجه های دژخیمان بعثی؛
فقر چشیده همه دوران زندگی،
انتظار آن است که نگذاریم این خودسوزی ها ادامه دار باشد.شاید اگر مدیران سایر دستگاهها با هم همسو و دغدغه مشکل جوان جویا کار(فرزند شهید)و حتی سایر جوانان این دیار محروم را داشتند هرگز چنین حادثه تلخی به وقوع نمی پیوست.(که البته علاج واقعه،قبل از وقوع است)
بنده در قامت یک فرهنگی بازنشسته و کشاورزی هستم که روزگار می گذرانم اما رسالت معلمی اجازه سکوت را از من سلب کرده و وظیفه دارم منتقد باشم بر اوضاع نابسامانی که عرصه غالب مدیریتی دستگاههای استان با آن مواجهه هستند.هستند ادمهایی که امتحان پس داده اند و در زمان خدمتشان صندلی ریاست را به میز خدمت مبدل کرده و رسالت جانبازی خویش را به رنگ و بوی مردان بی ادعا تبدیل کرده بود(مهندس جانباز سید عبد الوهاب پورالحسینی) ،اینک و در آستانه فرا رسیدن فصل زراعت و کشت نگذاریدعرصه کشاورزی از این که هست بیشترآسیب بیند،مردان متخصص و متعهدو همسو با انقلاب آماده اند،فرصت را نسوزانیم تا خدای ناکرده پشیمانی را تجربه نکنیم.
به قلم حبیب اله احمدی
