پایگاه تحلیلی خبری فریاد جنوبfaryadejonoob.ir

کهگیلویه و بویر احمد در بشتر امارها عادت دیرینه به ته جدل دارد.
گویی سرشت این استان اینگونه است که همچون کوآلا( خرس تنبل درختی) تحرکی در جهت بهبود نداشته باشد و با کندی عصبی کننده ای گام بردارد.
در کنار این رخوت که به نوعی در پیکره نزدیک به اکثر مدیران استانی وجود دارد، ولی مثال های نقض و متفاوتی نیز می توان شمرد.
خداداد غریب پور!!
با اطمینان می توان گفت غریب پور از معدود نام هایی است که به محض بیان، صلابت و شجاعت را در ذهن ما تداعی خواهد کرد.
تاریخ بویراحمد پس از انقلاب را که ورق بزنیم، هرجا به اسم غریب پور برخوریم، قطعا تجسم انرژی جوانی، عقلانیت، شایستگی،شجاعت، صداقت، پاکدستی و مردانگی خواهد بود و در یک کلام تبلور” عزت بویراحمد”.
کمتر کسیست که زمان فرمانداری او را بخاطر نیاورد و یادی از اقتدارش نکند، زیرا او فرمانده با جذبه بود که امورات بویراحمد را تمام و کمال بر محور اقلانیت هدایت می کرد.
در مورد غریب پور می توان ساعت ها نوشت و نگاشت.
خداداد آنچنان عاشق ایل و خاک بویراحمد بود که بر خلاف عرف معمول در سیاسیون، بعد عدم احراز صلاحیتش برای کاندیداتوری مجلس، نجیبانه سر تسلیم فرود آورد و آنچنان جنتلمن گونه رفتار کرد که مبادا انشقاق و تشویشی در وطنش ایجاد شود و تن نهیف دیارش آزرده گزند شود.
در هیاهوی سیاسی و گرد و خاک میدان زورآزمایی سیاسیون بویر احمد، غریب پور که به روحیه تخریب و تنگ نظری حاکم بر استان اشراف داشت راه مهاجرت در پیش گرفت و بدون جنجال و حاشیه با کفش هایی مناسب پیشرفت که برگرفته از هوش و درایت ذاتی او بود، آهسته و پیوسته( رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود رهرو آنست که آهسته و پیوسته رود) پله های ترقی را پیمود و اکنون که سیاسون هر دو طیف زخمی و خسته گوشه ای نفسشان به شمارش افتاده، او روی سکوی نخستینهای مدیریت در سطح ملی، قهرمان وار ایستاده.
گویا کارکرد و کاربرد تنگ نظری و تخریب به جغرافیای استان ختم نمی شود و حال که خداداد بویراحمد جای پایی در قله های مدیریت سفت می کند، قرار است تنگ نظران کوته فکر با بالا بردن سطح انتظارات از او و حساس ساختن مرکز نشینان لرهراس همان بازی مهندس افشانی را برای غریب پور مهیا کنن.
غریب پور نجیب که به راستی نشانی از عزت بویراحمد است را می توان تنها امید بویراحمد دانست.
نباید پای این درخت رشید نفت ریخت و او را با آتش قهر و غصب سوزاند.
قطعا در آینده نه چندان دور باید به سوالات فرزندانمان در مورد شخصیتهای منطقه جواب دهیم و نگذاریم در آن هنگام شرمنده و خجل باشیم.

به قلم ؛حامد موسوی