مسعود گشتاسبی

خبر کوتاه بود ،
خوشحال کننده و افتخار آمیز .
مراسم اختتامیه تئاتر کهگیلویه و بویراحمد
اثر “صدمین سالگرد فتح گریه”
به نویسندگی صابر محمدی و به کارگردانی مهرداد علیپور  به عنوان برگزیده سی و یکمین جشنواره تئاتر استانی کهگیلویه و بویراحمد به جشنواره بین المللی فجر امسال راه یافت.
من فرق تئاتر با سینما را نمیدانم ،
اما خبر افتخار و پیروزی فرزندان گچساران مرا خوشحال می کند .
از تئاتر پرسیدم و دوستی گفت : “تئاتر آئینی ترین هنر جهان است”
در این زمینه جستجو کردم و نتایج بسیار جالب بود .
در صفحه ای بنام تئاتر و خیلی چیزای دیگه ؛
نوشته جالبی بود :
هر اثر هنری ، روح انسان را به گونه ای صیقل می دهد .
در میان هنرها ، تئاتر ، جایگاهی ویژه دارد ،
آنکه شاهکاری می آفریند ،
آنکه آن را بازی می کند ،
گویی زندگی را بازی کرده و به تصویر می کشد و تماشاگر با برقراری ارتباط با آن ها خود را باز می یابد و روح متلاطم خویش را آرام کرده و نیروی مجدد برای بازی زندگی کسب می کند .
بر اساس نظر روان شناسان پاسخ بیماران به هنر درمانی و اختصاصا تئاتر درمانی در اکثر موارد سریع تر و موثرتر از مصرف داروست ،
چرا که بیمار با برقراری پیوندی عاطفی با بازیگران ، روحش را عریان کرده و ناگفته ها را بیان کرده و درمان می شود .
در واقع هنر تکرار هر شخص یا به عبارتی تکرار زندگی هر شخص دیگریست و این تکرار ، موقعیت را برای بروز احساسات مهیا می کند ،
به جرأت می توان گفت بعد درمانگر تئاتر از میان هنرهای دیگر شاخص تر است .
روان شناسان و هنرمندان ، روح انسان را هدف قرار داده اند و درصدد درمان آن هستند ،
هنرمند می نویسد ، بازی می کند ، می جنگد ، میگرید ، میخندد و…
و با این حربه ها به عمق روح انسان سفر کرده و لایه های پنهان ذهن او را که درگیر زخمی است به جنبش وا میدارد تا او نیز همسو با نویسنده ، بازیگر ، خود را بازخوانی کند و با این بازخوانی ، روح را آزاد و آنرا درمان کند .
بی تردید زیبایی هنر در به پرواز درآوردن خیال و شفا بخشیدن روح ،
پس از پروازی خیال انگیز است .
مطلبی از مجتبی شاعری که نوشته ؛
تئاتر یگانه هنری است که ضبط نمی شود ،
مثل نقاشی ، امکان بازبینی ندارد ،
مثل شعر یا داستان در قالب واژه ها ، ثبت نمی شود ،
تئاتر اتفاقی است که در لحظه شکل می گیرد ، مثل نگاه مهرآمیز مادرانه است که خاطره و امیدوارانه قدرشناسی از آن باقی می ماند .
تئاتر آئینی ترین هنر جهان است ، از زمان پیدایش ، دست مایه نمایش آئین ها و سنت های مردمی بوده که آنرا بازی و تماشا می کردند.
محمد علی کشاورز در مورد تئاتر می گوید :
بازیگر در تئاتر با تماشاگر رو به رو است و با او بده بستان دارد . نقش تماشاگر به او نیرو می دهد و چون تماشاگر از او دور است بازی ها باید درشت تر و اغراق آمیز تر باشد . در سینما ، دوربین چشم تماشاگر است و بازی باید زیرپوستی و‌ حسی باشد . در تئاتر حرکت های بدنی کامل است ، تمام بدن کار می کند و بازیگر باید نرمش داشته باشد ولی در سینما گاهی نمای درشت می گیرند ، گاهی تند و‌گاهی آرام . بنابراین می بینیم در سینما از آن حرکت های بدنی که در تئاتر یکی از عوامل مهم بازیگری است کمتر استفاده می شود ، صدا و قدرت بیان هم در تئاتر بسیار مطرح است .
برای تئاتر بازیگر مجبور است که سوادش را داشته باشد و روی بدنش ، حسش ، عوامل داخلی و ظاهری اش کار کند تا بتواند روی صحنه آن را ارائه دهد .

“صدمین سالگرد فتح گریه” اثری از فرزندان این شهر به مسابقات و جشنواره کشوری راه یافت که جای خوشحالی دارد ،
جای خوشحالی دارد چرا که این موفقیت یعنی حرکتی عالی در مسیر پیشرفت و اعتلای فرهنگ .
باید به امیر حسین نوروزی رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی گچساران و همکاران پرتلاشش خسته نباشید و تبریک گفت ، وقتی هدایت و رهبری یک اداره را بدست یک کاردان می سپاریم ، نتیجه کار موفقیت است و سربلندی .
نوروزی اهل هنر است و هنرمند ‌.
در زمینه فرهنگ باید تلاش کنیم ، نقاط قوت را تقویت و نقاط ضعف را شناسایی و برای بهبود وضعیت از تمامی امکانات استفاده کنیم.
به مهرداد علی پور هنرمند بزرگ و توانمند ، به صابر محمدی نویسنده پرتوان شهرم و بقیه دوستان صمیمانه تبریک و آرزوی موفقیت و سربلندی دارم .