خبری در فضای مجازی دیروز جا گرفت و دست به دست شد که بیانگر یک رفتار ارجمند بود .
یکی از کاندیداهای این دوره مجلس (بهرامی)به لوداب زادگاه جناب روشنفکر کاندیدای دیگر انتخابات جهت تبلیغ می رود.و در انجا این معلم فرهیخته با دسته گل به استقبالش می اید و به او خوش امد می گوید

اما عده ای از دوستان خوب ما قبلا می فرمودند که: ۱-بین بد و بدتر انتخاب کنیم تا بدتر به مجلس نرود. پس به قول خودشان انتخاب بد کردند .و تازه حالا که بدتری وجود ندارد، می گویند: ۲-فرد مورد حمایت دور قبلی اصلاح طلب نیست و ما برای اثبات قضیه از رویه دادگاه مدد می جویم: -اقرار متهم؛فرد مذکور خودش اقرار کرده که اصلاح طلب است و بقیه هم اقرار کرده اند که اصولگرا هستند. -شاهد و مدرک (فرم شورای نگهبان) و علم قاضی و سوگند طرف هم هست. اما باز میفرمایند که: - سکوت کنیم و کاندیدا نداشته باشیم.حالا از "به عبارت دیگر " ادبیات در اینجا کمک می جویم. یعنی اینکه به عبارت دیگر "فعلا منافع من در جای دیگر است"و یا "فعلا معذوراتی دارم" در روانکاوی مکانیزمی دفاعی داریم که هم نامعقول است و هم ناخوداگاه و فرد برای حفظ هویت خود از ان استفاده می کند و ان "دلیل تراشی" است.