مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین فریاد جنوب است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید

سال‌های سال است که وزارت کشور در لیست تبعیدگاه‌های کشور که هر ساله برای وزارت دادگستری و قوه قضاییه ارسال می‌کند.
هرچند بر اساس قانون مجازات اسلامی، تبعید رسمی حقوقی و قانونی است؛ اما به لحاظ مفهومی قرار است تبعیدگاه مکانی باشد که محکومان شرایط سخت زندگی را بدون امکانات شهری و خدمات‌رسانی تجربه کنند. بدین ترتیب تبعیدگاه باید جایی تلقی شود که نه امکاناتی دارد نه شرایط زندگی با رفاه.

پیامد‌های این انتخاب علاوه بر بعد روانی و اجتماعی می‌تواند اقتصادی هم باشد، به این ترتیب زمانی که مردم می‌بینند این شهر به تبعیدگاه مجرمان تبدیل شده است طبیعتا در آنجا سرمایه گذاری نمی‌کنند و تلاشی هم برای رشد و آبادانی آن منطقه نخواهند کرد.
محکوم دوره تبعید خود را می‌گذراند و مردم نیز در شرایطی که به آن محکوم شده‌اند، روزگار می‌گذرانند.
بی شک اینگونه تصمیمان می‌تواند اثرات منفی زیادی داشته باشد هم برای مردم آن منطقه و هم برای مردم سایر شهرها، زیرا می‌تواند دید منفی را نسبت به مردم این شهر و سایر شهر‌هایی که محل تبعید می‌شوند ایجاد کند.
استان کهگیلویه و بویراحمد به مرکزیت شهریاسوج سالهاست از درد عدم توسعه یافتگی مناسب و کافی،عدم وجود کارگاهها و صنایع اشتغالزا،عدم وجود سرمایه گذاری مناسب و کافی در بخش گردشگری و اکوتوریسم میرنجد .استانی که به حق پایتخت طبیعت ایران نامیده شد تا هم بکوشد منابع طبیعی خدادادی و بی بدیل خود را بیشتر به مردم کشور بشناساند هم سعی در جذب سرمایه گذار در انواع زمینه های کشاورزی،توریست و اکوتوریست،صنعتی و …نماید
استانی که در شاهراه و مسیر کریدور اصلی و ترانزیتی جنوب به مرکز و شمال کشور قرار دارد.
اما اکنون پایتخت طبیعت ایران نه تنها داغ توسعه یافتگی و عدم بهره برداری بهینه از طبیعت بکر و بی بدیل خود را بر دل داشت حال به تبعیدگاه نیز تبدیل شد تا تیر خلاصی باشد بر پیکر کم جان و استان زیبا و بکرمان که دگر امیدی به رشد و توسعه نداشته باشد.

برچسب زدن به یک شهر آثار و تبعات زیان بار بسیاری دارد.
زمانی که به شهری برچسب تبعیدگاه خورده می‌شود طبیعتا اثرات منفی خود را به همراه خواهد داشت. اینکه شهری را برای مجرمین در نظر بگیریم تا مدتی را در آنجا زندگی کنند و به نوعی تنبیه شوند، قطعا منجر به پیامد‌های ناگوار و غیرقابل جبرانی خواهد شد و حتی اگر آن شهر محروم هم نباشد، با این رفتار احساس ضعف، محرومیت، ناتوانی، حقارت، بدبختی و … خواهند داشت.
از سوی دیگر زمانی که یک شهری با چنین نامی شناخته می‌شود، میزان جرم و خلاف در آنجا بیشتر هم خواهد شد، زیرا اینگونه وانمود میشود که در این شهر که مجرمان حضور دارند و زمینه و بستر را برای بی قانونی فراهم می‌بینند و حتی باعث مهاجرت از شهر به شهر‌های دیگر هم می‌شود.
بی شک تبعید مجرمان باعث ایجاد خلل در فرهنگ مردم بومی منطقه می‌شود، این رفتار‌ها باعث می‌شود تا نوعی فرهنگ جدید در منطقه ایجاد شود.