فریادجنوب : جمعی از دانشجویان دانشگاههای استان کهگیلویه وبویراحمد با ارسال یادداشتی به این پایگاه خبری مواضع سریع وروشن خود را نسبت به انتخابات حوزه ی بویراحمد، دنا ومارگون اعلام که عینا منتشر می،شود.

به نام خدا

در آغازِ سخن درود می‌فرستیم بر شهدای 16 آذر، سه دانشجوی مبارز و جهادی واهورایی،مصطفی بزرگ‌نیا، احمد قندچی و آذر(مهدی)‌ شریعت رضوی، روزی که دانشجو با خونِ خود مطالبه گری می کند

آیا ١۶ آذر در یاسوج، دانشجویی هست که با عنایت به شم و صبغه و منش واقعیِ دانشجو؛ انتخابی غیر از جناب آقای دکترمحمد بهرامی داشته باشد؟

در بویراحمد بعضی از کاندیداها در جمع فرهیختگان و نخبگان و علم اندوزان حاضر شدند، ولی استقبال دانشجویان از مامن اندیشه و درمانِ درد بویراحمد بزرگ، از *جناب آقای دکتر محمد بهرامی* متخصص عمل گرا، بی نظیر بود.

نمیدانیم آن کاندیداهایی که در آن روز از فضای دانشگاه و حضور در جمع دانشجویی هراسان بودند، چگونه می توانند در حق این ملت، فردا روز در قالب وکیلِ ملت در مقابل نمایندگان تراز اول کشوری سخنی در خصوصِ حق مردم ادا و در آن واحد مطالبه گری نمایند.

اینکه بعضی از کاندیدا های این بوم سرا، صرفا با متن نوشته ای آنهم نه با قلم خود، بلکه با رقصِ قلمِ کاتبی دیگر، روز دانشجو را تبریک بگوید؛ میتواند مطالبه گر یا شنونده خواست های به حقِ قشرِ مقدسِ دانشجو باشد؟

جامعه ما به طور عام و جامعه دانشگاهی و دانشجویی و نخبگی به طور خاص، می دانند در چرخه وحشتناک عقب ماندگی و عقب نگه داشتگی، نمی تواند طُرقِ زندگی را بپیمایند و دانشجویان نیک می دانند آنهایی که با فضای آکادمیک آشنایی ندارند نمی توانند برای ویرانه های امروز معجزه گر باشند و تنها راهِ گذر از این عقب ماندگی در همه ی حوزه ها، با انتخابِ اصلح، شخصی که به مسائل اقتصادی، توسعه یافتگی، عمران و آبادانی به طور کل، زیرساخت ها اشرافیت داشته می تواند راهی برای از بین بردن سیاهی ها و ویرانگری های امروز جامعه ترسیم نماید، *راهی که هویدای راه روشنی برای فردا باشد

(( اندیشه روشن  یـعـنـی مـبـارزه بـا فـسـاد، مـبـارزه بـا فـقـر ، مبارزه با بیکاری ، مبارزه با تبعیض و بی عدالتی مبارزه با شعارهای توخالی و آنهایی که انقلاب را انحصاری می خوانند و می دانند ))

چشمه ی جوشان اندیشه ی دانشجویان همواره نمود واضح روحیه ی آرمان طلبی و طی طریق اصلاح گری بوده است و اینکه زمان هوشیاری و بیداری است. گاه آن رسیده است که بار دیگر نور خیره کننده ی سه آذر اهورایی مان را چراغ راه سازیم و طی طریق از سر گیریم.

گاه آن که فریاد آرمان خواهی مان را از زندان سینه رهایی بخشیم و خواب همه ی بیدادگران خفته در خوابگه تاریخ را برآشوبیم.

گاه آن که دل در گرو اصلاح امور بندیم و به سوی نور بدویم…

در پایان با فریادِ رسا درلوای یا علی مدد می گوییم: جنبش دانشجویی ما زنده بود، زنده است و زنده خواهد ماند