یادداشتی که میخوانید از، سری یادداشت های مخاطبان  است، میتوانید با ارسال یادداشت آن را پاسخ یا نقد کنید.

“فریادجنوب ”؛ سید است و از جنس همین مردم؛ ساده و صریح و صادق؛ انگاه که دوران دژخیم دشمن بود اسلحه به دوش از کیان و مرز وطن دفاع کرد و بعد جنگ قلم برداشت و به تعلیم و تربیت فرزندان دیارش پرداخت و هرگاه و هرجا وطن، کشور و نظام به حضورش نیاز داشت بی تامل و بدون درنگ حاضر بود؛ علیمحمد بزرگواری است؛ همگان به صراحت، شجاعت و جسارت می شناسنش؛ نه اویزان جریانات و گروه های سیاسی بود و نه دستی به مال و منال و اموال کسی داشت و نه چشمی به مال اندوزی… 

اطرافش  از افرادمتملق،، چاپلوس وسهم خواه خالی و خلوت است مثل قلب بزرگش، دلی که برای مردمش می تپد؛در بزنگاه های مهم تاریخ استان هر جا بی عدالتی و حق خوری دید بی امان به ظالم تاخت و از مظلوم دفاع کرد، برایش مهم نبود دیگران چه فکر می کنند و آنگاه که از طرف خیلی با تاجگردون سنگ ها پرداخت شد سینه سپر کرد و مدافعش شد؛ درست زمانی که حتی نزدیکان تاجگردون چنین جراتی نداشتند؛ میداند و میفهمد که سیاست و سیاست بازی و بازی در میدان سیاسیون برای استان و کهگیلویه بزرگ آفت بزرگ و سم کشنده ای است، به اتحاد فکر میکند و دفاع از حق طبیعی مردم استان و کهگیلویه بزرگ؛ برای آب استان فریاد زد و برای غارت خاکش طغیان کرد.. 

نکته مهم و بزرگ زندگی سیاسی، نمایندگی و اجتماعی علیمحمد بزرگواری دوری از لیدر پروری و عدم توجه به شکم گنده های است که جز خود و اطرافیانشان به چیزی فکر نمی کنند و بخاطر همین عدم وابستگی بود که در هشت سال نمایندگی مجلس از هیچ وزیری و وکیلی و مسئولی نترسید؛ دلیلش روشن است، بدهکار هیچ کدام نبود و خود را عمیقا وکیل مردم می دانست و بخاطر همین مشی درست و مسئولانه بود که در هشت سال نمایندگی مجلس به اندازه تمام دوران خیلی ها و بیشتر کار کرد؛ شهرستان شدن چرام و لنده، آغاز فرایند گازرسانی به چاروسا و دیشموک؛ امری که دیگران قبل از بزرگواری محال می دانستنش، حق آبه کهگیلویه بزرگ از سد کوثر و آبرسانی به چهار شهر، اب کردن زمین های بایر چرام و شمس اباد و تبدیل کردن آن به گلستانی از باغات مرکبات، توجه به استعداد ها و نخبگان تمام مناطق و قبایل کهگیلویه بزرگ با هر نگاه و نحله فکری؛ همین گونه شده که مطلوب انقلابی ها شد و محبوب اصلاح طلبان و اصولگرایان؛ یعنی برای بزرگواری هیچ معیاری غیر شایستگی معنی نداشت؛ این ادعا را اسناد موثق و افراد منصف به خوبی میدانند.. 

به زادگاه و قبیله اش عشق می ورزید و دیشموک و لیکک را شهر خود می دانست، همان گونه که لنده و دهدشت را، سوق و سرفاریاب را و همه را یکی میدید…. 

جهت جغرافیایی محبوب و مطلوب نگاه بزرگواری جهتی جز هم اندیشی، همراهی و همگامی همه قبایل و گروه های کهگیلویه بزرگ نبود و این گونه بود که مرزها برداشته شد و همه همدیگر را یکی می دیدند و می پنداشتند اگر چه بعدها بعد از نمایندگی بزرگواری این غنیمت بزرگ به تارج رفت و قبیله قبله دیگران شد.. 

گفت و تاکید کرد نمی ایم و درست گفت؛ اما وقتی دید دیگران سیر نمیشوند و قصدی برای واگذاری صندلی بهارستان به تازه نفس های با برنامه ندارند مکلف به حضور شد تا کنارشان بزند و جاده را برای حضور جوانان و نخبگان در چهار سال آینده هموار کند و مردم عجیب این موضوع را فهمیدند و شگفتانه در آغوش گرفتندنش؛ سید علیمحمد بزرگواری عرصه را برای پایان خیلی ها اماده کرد تا کهگیلویه بزرگ نفس بکشد…

دو ماه دیگر عرصه انتخابات میدان حضور شما است اهالی کهگیلویه بزرگ، مردمان دیار تاریخ و حماسه؛ قلم بردارید و به یاری بزرگواری بیایید، میدان و عرصه را برای پایان دادن به مرزبندی و قوم گزینی وسیع کنید؛ چاره کهگیلویه بزرگ همین است؛ کنار هم، برای هم؛ برای کهگیلویه بزرگ؛ برای آب و خاکش، نفت و گازش و طبیعت ثروت مند و ثروت ساز و اشتغال افرینش… 

شاید تاریخی ترین چهار سال تاریخ کهگیلویه بزرگ چهارسال اینده است و قطعا اسفند ۱۴۰۲مهمترین ماه تاریخش؛ برای یک پایان و آغازی روشن با سید علیمحمد بزرگواری؛ دنیا گریزی که مال نیندوخت، ثروت جمع نکرد، خدم و حشم نداشت و ندارد، اطرافیانش را فربه نکرد و به چیزی جز مردم، مردم و مردم فکر نکرد…/صبح خزد