در همایش ها و سمینار ها یا حتی در جلسات مکرر مباحثی چون جهان توسعه یافته ، جهان در حال توسعه و توسعه پایدار، سرمایه ملی و شناسه نظام پزشکی و……بارها شنیده اید.
به صورت مختصر به توضیح این تعاریف و همچنین نبود سازمان های حیاتی که وجودشان بیشتر از هر زمان نیاز است پرداخته می‌شود.
توسعه:
فرایندی است که بر حسب آن، جامعه از طریق ترکیب فرایندهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، وسایلی را برای زندگی بهتر تامین می‌کنند . توسعه در کلیه جوامع باید حداقل دارای سه هدف باشد :
الف :امکان دسترسی بیشتر به کالای تداوم بخش زندگی( مانند غذا، مسکن ،بهداشت و امنیت) و توزیع عادلانه این‌گونه کالاها
ب :افزایش سطح زندگی از جمله درآمدهای بالاتر، تامین اشتغال بیشتر، آموزش بهتر و توجه بیشتر به ارزشهای فرهنگی و انسانی
ج: گسترش دامنه انتخاب اقتصادی و اجتماعی افراد ملت از طریق رهایی آنان از قید بردگی و وابستگی نه تنها نسبت به سایر افراد و کشورها
به جای توضیح جهان توسعه یافته و جهان در حال توسعه تفاوت این دو را بیان نموده که در تفهیم و توضیح موثرتر است.
تفاوت دو جهان توسعه یافته و در حال توسعه معمولاً در ۶ بخش ذیل است
۱. در بخش آموزش ۲. در بخش کشاورزی ۳. در بخش بیکاری ۴. در تخریب محیط زیست ۵. در هزینه‌های نظامی ۶. در بعد جمعیت
بعد ششم این تفاوت را به صورت مختصر بیان نموده :
جمعیت تقریباً در تمام کشورهای جهان در حال توسعه نرخ زاد و ولد در حدود ۳۰ تا ۵۰ در هزار است در حالی که تقریباً در تمام کشورهای توسعه یافته نرخ زاد و ولد کمتر از ۱۵ در هزار است و به تبع جمعیت زیاد کشورهای در حال توسعه از لحاظ درآمدها نسبت به جمعیت کم کشورهای توسعه یافته از درآمد پایین تری برخوردارند.
توسعه پایدار:
یک مفهوم پیچیده است که جنبه‌های مختلفی را در بر می‌گیرد در پایداری سه جنبه اقتصادی ، زیست محیطی و اجتماعی با هم به طور کامل در تعامل هستند و اغلب محققان در این سه جنبه اصلی زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی پایداری را بررسی می‌کنند، در توسعه پایدار باید رشد اجتماعی را که در آن نیازهای همه افراد برآورده شده فراهم آورد و حفاظت موثری از محیط زیست نماید و در مصرف منابع طبیعی با دقت عمل کنند، این توسعه باید رشد پایداری اقتصادی و رونق اقتصادی را به همراه داشته باشد.
سرمایه ملی:
همیشه شنیده‌اید که نفت سرمایه ملی است و متعلق به یک ملت است. زمین سرمایه ملی است، جنگل و دریاسرمایه ملی است.
با توجه به یادداشت آقای علیرضا خانی که در روزنامه اطلاعات انتشار یافته سرمایه ملی ثروتی است که به یک ملت رسیده است این ثروت ها می توانند کاملاً طبیعی و خام باشند و می توانند حاصل مشترک طبیعت و بشر باشند مثل سدها و دریاچه های مصنوعی، سرمایه ملی متعلق به یک نفر یا یک محله ، قبیله ، قوم و شهر نیستند متعلق به یک ملت اند.
به موارد فوق وجود نیروی انسانی ماهر و متخصص و متعهد را باید افزود و تاکید نمود که مدیران عالی متخصص و متعهد عملاً جزئی از سرمایه‌های ملی کشور هستند.
عملاً با توضیح مختصر موارد فوق و بیان اینکه سازمان نظام پزشکی بزرگترین و قدیمی ترین سازمان غیر دولتی در ایران پس از کانون وکلا میباشد که در تاریخ ۱۳۳۳/۱۰/۱۷ تاسیس گردیده و شرح وظایف و اساسنامه خاص خود را دارد در هر بیمارستان فوق تخصصی با مراجعه به اطلاعات سازمانی بهترین و متخصص ترین پزشکان را گاها شناسایی و در پی درخواست همکاری با آن هستند اما متاسفانه شناسه که نامی است برای مشخص کردن یک شی یا یک طبقه از اشیا و از طرفی عدد نماد یا ترکیبی از آنها می باشد و بایستی برای مدیریت به مانند نظام پزشکی و کانون وکلا شناسه تعریف می‌شد و سازمانی شکل می‌گرفت هنوز این اقدام صورت نگرفته است.
با توجه به انتخاب ، انتصاب و جابجایی زودهنگام مدیران و انجام پژوهش‌ها در جهت بیان عواملی که بر انتخاب و انتصاب مدیران با کیفیت تاثیرگذارند لازم می باشد برای انتخاب مدیران عالی و نامزدهای پست های حساس و حیاتی و انتخاب به دور از تعصب، حب و بغض فردی و گروهی ، جناحی، اعمال سلیقه‌های شخصی عمدی یا غیرعمدی ، هزینه‌هایی که از نبود آنان بر سازمان تأمین می‌شود و حتی گاه نبود مدیران توانمند باعث کاهش بهره‌وری سازمان و کاهش کیفیت زندگی شهروندی و….. می‌شود.
عملاً با بیان تفاوت توسعه در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه و توسعه پایدار در کشور و از طرفی حفظ سرمایه ملی پی می‌بریم که اگر بخواهیم در راستای برنامه‌های پنج ساله توسعه کشور و رهنمودهای مقام معظم رهبری مدظله العالی گام برداریم و کشور رابه رشد و بالندگی برسانیم بایستی مدیران عالی امثال دکتر خداداد غریب پور را که به عنوان فردی متخصص و متعهد در نزد تمام فرهیختگان و صاحبان فن شناخته شده و حضور این قبیل افراد که به عنوان سرمایه های ملی و سازمانی کشور در تمام بخش‌های مختلف چون نگینی درخشش دارند حفظ کنیم و از پتانسیل آنان استفاده بهینه به عمل آوریم چرا که توانایی و تخصص این قبیل افراد حاصل سرمایه‌گذاری‌های کلان نظام بوده و وجود گوهربار آن باعث برکت و رشد بهره وری سازمانی می‌شود و فارغ از هرگونه نگاه سیاسی برای پیشرفت و عبور از سد تحریم‌ها و توسعه کشور از مدیریت بهینه آنان استفاده به‌عمل آوریم و همگی در حفظ این مدیران عالی امسال دکتر خداداد غریب پور که واقعاً سرمایه ملی کشور هستند کوشا باشیم.
نگارنده :دکتر فرود آزادبخت
