به خانه و خانواده عشق ورزیده و آموزش و تربیت مردم را وَرای کانون گرمِ خانواده، از تکالیفِ حاکمیّت دانسته،دانشمندان و متّخصصان و اهلِ فنّ را در صدر می نشاند و قدر می شناسد.

دکتر علی مندنی پور: محکوم کردن خشونت در هر جامه و جایگاه ،با هر هدفی در جای جا‌ی دنیا وظیفه اخلاقی- انسانی تمامی وجدان های بیدار است.

معلّمِ اخلاق، بزرگ مردی که در نخستین روزهای زندگی بناگاه‌ از وجودِ پدرِ صاحب نامش محروم و در دامان پر مهرِ مادر، در غربت و در بدری با شیره جان او و تحمّل رنجِ بسیار پرورش یافت و همه ی جان و جهان اش مادر بود.

۲۹ اسفند ۱۳۲۹نمادِ پیروزی اراده مردم ، در دفاع بحقّ و قانونی از منافعِ و مصالح مامِ میهن با قدّ و قامتی برافراشته،در برابر انگلستان این پیرِ استعمار واَبَرقدرت وقت ،برون داد ، پیامِ ماندگار و ثمره ی ارزشمندِ تاریخ این مرز و بوم راگرامی می داریم.

فریادجنوب ،دکتر علی مندنی پور:دیر زمانی است، "شاهدِ زبان بسته"ی آسیب های وارده ازرهگذرِ آئین‌نامه ها ومصوّبه های ریز ودرشتِ "شوراهای عالی" بر پیکر نیمه جانِ این "شیربی یال و کوپال" که قانونش نامیده اند ، هستیم!

بیائید وبیائیم ،با این درد جانکاه و عاملِ بنیادی پس رفتِ فرهنگی که ریشه ای عمیق در تار و پود بهم تنیده ی تاریخ، جغرافیا، اجتماع، اقتصاد، وسیاست این مرز وبوم داشته و دارد ،برخوردی درخور، اصولی وسازنده داشته باشیم و بیش و پیش از هر چیز به تقویت عناصر مثبت و همزمان زدودن عناصرمنفی و توسعه ستیز از دامنِ فرهنگِ دیر پا و درخشان مان همّت گماشته وبه پیدا کردن راه حلّی منطقی در چاچوبِ دانشِ روز برای توجیه عملکردمان درجوابِِ به پرسشِ آیندگان بیندیشیم.

درگذشتِ غم انگیزِ این بزرگ‌مردِ مردم دار را به همولایتی ها، بویژه خانواده محترم آن زنده یاد ،دارندگانِ درد ودرک ، دوستان ، همفکران و یاران همیشه همراه شان تسلیت می گویم.

علائم و نشانه ها حکایت از آن دارد،که جماعتی آماده ی شکستن این "تابو "و درج نام خویش به عنوان "قهرمان"در بریدن نوارِ پیروزی جشن وصلت دوباره با امریکا یا همان شیطان بزرگِ سابق به انتظار نشسته و گوش به زنگ آغاز این ماراتن نَفَس گیرِ تاریخی اند!

فریاد جنوب :علی آن شهید راه "عدالت وآزادی" اینچنین در باره حقّ دادِ سخن سرمی دهد:" حق هنگامِ وصف و گفتگو فراخ ترین چیز و زمانِ کردار و انصاف دادن ،تنگ ترین اموراست (تعریف حقّ بسی آسان و عمل به آن بسیار سخت و طاقت فرساست). کسی را بر دیگری حقّی نیست ،مگر اینکه آن دیگری نیز بر او حقّی داشته باشد، اگر کسی را بر دیگری حقّی باشد که دیگری را بر وی حقّی نباشد، تنها آفریدگارِسبحان است و آفریده ها (بنده گان )را چنین حقّی متّصور نیست

چه کسانی ،اینگونه بی محابا دروازه کشور را بر روی واردات این دارو و داروهایی پر خطر از این قماش باز گذاشته و با ایجادِ بازارسیاه ورونق دادن به دکّان دلّالان ، شهروندان نیازمند را ناچار به استفاده از این داروها نموده ، مردم را به روزِ سیاه نشانده ،از هستی ساقط وعزادارشان کرده اند؟!