در اواخر سال ۱۳۰۵ سرتیپ خان در روستای مزدک مستقر بود در همین بین تعداد زیادی از افراد جنگجوی بویراحمدی اطرافش جمع شدند. ایشان از آنجا که آدم قلدری بود به بهانه خون کریم خان پدرش تصمیم به حمله به سی سخت را می گیرد، هنگام حمله به سی سخت آنها متوجه می‌شوند و افراد […]

در ابتدا نیروهای نظامی و مردم بویراحمد قادر به پیشروی نبودند وظاهرا نیروهای نظامی عقب نشبنی می نمایند. تا اینکه نیروهای بویراحمدی متوجه شده و با هم حفر کردن زمین سنگرگیری و با یک فریب عده ای  فرار و نیروهای مسلح شیخ خزعل را بطرف سنگرها کشانده، باعث شکست قطعی آنها می‌شود و در آخر توانستند پیروزی را به ارمغان آورند

در تنگ تامرادی جنگ به وقوع پیوست و ۶ روز به طول انجامید. درگیری با تقابل نیروهای دولتی با نیروهای جلیل و بابکان و کی لهراسب آغاز شد. همزمان با این درگیری، نیروهای شکرالله خان و بویراحمد علیا در سرگچینه به هم ملحق شده و به سوی تنگ تامرادی حرکت کردند. نیروهای امام‏قلی خان رستم از طریق پسکوه جلیل به نیروهای بویراحمدی پیوستند،نیروهای دولتی با منطقه آشنا نبوده و نیروهای محلی از پیش در منطقه مسقر شده و کمین کرده بودند. بنابراین، نیروهای دولتی متحمل تلفات زیادی شدند. گویا تعداد کمی از لشکر شیبانی، جان سالم به در بردند و بویراحمدی‏ ها از اردکان تا تنگ تامرادی، ۴۲ کشته دادند. با نامه‏ ی سرلشکر شیبانی و ناصر خان قشقایی به سرتیپ خان و غلامحسین خان و موافقت کی لهراسب، جنگ خاتمه یافت. نیروهای دولتی از طریق کوشک وارد فهلیان شده، عقب نشستند.