معضلی به نام  اسلحه دراستان کهگیلویه وبویراحمد
معضلی به نام  اسلحه دراستان کهگیلویه وبویراحمد

“مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین فریادجنوب  است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید” “پایگاه تحلیلی خبری فریادجنوب ،رسانه مردم” اسلحه در دوران قبل از انقلاب جزء لاینفک مردم این دیار بوده […]

“مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین فریادجنوب  است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید”

“پایگاه تحلیلی خبری فریادجنوب ،رسانه مردم”

اسلحه در دوران قبل از انقلاب جزء لاینفک مردم این دیار بوده است

اوج ورود اسلحه در سرزمین آبا و اجداد ی ما در عصر پهلوی به واقعه جنگ سمیرم در تیرماه ۱۳۲۲ برمیگردد که متعاقب آن سلاح برنو معیار و ارزشی شد در جامعه ی ایلیاتی ما، بطوریکه هر وقت میخواستند میزانِ ارزشِ جنسی را نشان دهند با برنو مَثَل میزدند . بطور مثال اسب فلانی یک برنو می ارزد.
فی الواقع اسلحه در آن دوران جنبه های خوب و بد داشت
جنبه ی بدِ آن، به راهزنیها، غارتگریها و شراراتهایی برمیگشت، که توسط بعضی از یاغیان و فئودالها در این استان همیشه محروم صورت می پذیرفت. گروهی از این فئودالها با جمع آوری میلیشیای نظامی حلقه بگوش همیشه گروهی را در استثمار خود داشتند
و اما جنبه ی خوب داشتن اسلحه آن که،روستائیان و عشایری که مجهز به سلاح بودند ، میتوانستند جان و مال خود را در برابر یاغیان ، گرسنگان و بعضی فئودالهای خونخوار حفظ کنند
در حقیقت کوچکترین اقدام علیه روستاییان و عشایر اسلحه بدست نتایج فاجعه باری را رقم میزد
بطور مثال اگر خانی به فرمان حکومت مرکزی اسلحه را از میان یکی از طوائف تحت حوزه خود می گرفت به سرعت طائفه مورد نظر مورد هجوم دیگر خوانین، فئودالها ، گرسنگان و یاغیان قرار می گرفت و البته نتیجه چنین جنگی کاملاََ معلوم بود
آن روستایی که به زحمت محصول جمع میکرد با داشتن اسلحه میتوانست محصول خود را از غارت و چپاول حفظ کند،و وضع عشایر همچنین بهمین منوال بود
بهرحال این دفاع مشروع در احادیث و قرآن نیز تاکید شده و حتی کشته شدن در این راه را جزء شهادت آورده اند.
از جمله حضرت محمد(ص) در جواب مردی که در مورد دفاع از جان و مال و ناموس سوال پرسیده بودند فرموده است:
( قاتل حتی تحرز مالک او تقتل فتکون فی شهداء الاخره)
( جنگ بکن تا مال خود را حفظ کنی یا کشته شوی و در آخرت جزء شهدا باشی)
بهرحال با پیروزی انقلاب اسلامی و بدنبال آن جنگ تحمیلی، بسیار شنیده ایم که مردمی از دیار خاک استان ما با همین اسلحه ها در ابتدای جنگ قصد عزیمت به جبهه های حق علیه باطل را کردند.
با شروع روند توسعه در استان ما و کوچ مردمان ایلیاتی و روستایی به شهر و البته با تفکرات قبلی، داشتن اسلحه خود معضلی شد بسیار خطرناک. همه روزه در این استان شاهد اتفاقات بسیار تلخی در این مورد هستیم.
_ یک روز خشم آنی دارنده سلاح فاجعه می آفریند
_ یک روز تیراندازی در عروسی، خانواده ای طائفه ای و ایلی را به سوگ می نشاند.
_ یک روز شوخی با اسلحه سبب کشته شدن دوستی می شود
_ یک روز شلیک فشنگی، حیوانی نادر از محیط زیست استان را از بین میبرد
چه باید کرد؟
با وجود دستگاههای نظامی و انتظامی و فعالیتهای ایثارگرانه آنها برای رفاه و آرامش مردم، براستی داشتن اسلحه در خانه چه کاربردی میتواند داشته باشد.متآسفانه باید گفت در جامعه ی شهری امروزی اسلحه در بین خانواده ها ملاکهای جدید پیدا کرده است. بیشتر خانوارهای شهری بومِ ما،بدون توجه باین نکته که گرفتن اسلحه در دست جوان نوعی غرور کاذب برای وی بدنبال دارد، نه تنها اسلحه را بعنوان یک معضل اجتماعی نمی بینند بلکه اگر به توانایی مالی و قدرت انباشت سرمایه برسند، سعی در خرید سلاح می کنند بدون آنکه نسبت به تبعات داشتن آن در جامعه ی شهری فکر بکنند. تبعاتی که البته بسیار ویرانگر می باشد.
خانواده ها باید باین نکته توجه کنند که اسلحه نه تنها امنیت نمی آورد بلکه خود نوعی ناامنی در وهله اول در خود خانواده محسوب می شود
بسیار مشاهده شده که بحثی کوچک درون خانوادگی، یا بحثی کوچک بین فردی از خانواده در کوی و خیابان با وجود اسلحه به فاجعه ختم شده که اگر سلاحی نبود شاید بعد از اندکی تامل و فرو خوردن خشم قضیه ختم به خیر می شد

باید خانواده ها باین موضوع توجه کنند که مردم این استان چه لرزبان و چه قشقایی دارای صفات حسنه بسیار بوده اند که مورد تعریف و تمجید تمام استان های همجوار است.
احترام به بزرگتر، صله ارحام، کمک به همدیگر در مراسمات شادی و غم، نوع دوستی و دوستی با طبیعت از صفات حسنه این مردم از دیر باز بوده که متاسفانه کم کم بدست فراموشی سپرده می شود و چه بهتر که سعی خانواده ها در تربیت فرزند بدین سوی پیش برود
ضمن اینکه منکر زحمات دستگاههای انتظامی در جمع آوری اسلحه غیر مجاز نیستیم ولی معتقدم که نه تنها نیروی انتظامی بلکه سایر نهادهای نظامی طی یک پروسه شدت عمل در این مورد بکار گیرند چرا که وجود اسلحه در شهرهای استان ما(که به سمت یک اپیدمی پیش می رود) سبب نوعی درگیری ذهنی بسیاری از مردم شده است و این موضوع می رود که به معضل اجتماعی اصلی در این استان بدل گردد

“فریاد جنوب،رسانه ی مردم “رادر کانال تلگرامی faryadejonoob@همراهی فرمایید