نامه بانوی کهگیلویه وبویراحمدی به وزیر کشور/سهم زنان در شوراهای شهر مشخص گردد
نامه بانوی کهگیلویه وبویراحمدی به وزیر کشور/سهم زنان در شوراهای شهر مشخص گردد
دو مقوله مهم در مدیریت شهری همچنان باعث اجحاف حقوق بسیاری از بانوان توانمند کشورمان گردیده است . ۱- عدم باور جامعه به توانایی زنان در اداره امور در صحنه های مدیریتی، سیاست گذاری و برنامه ریزی در سطح کلان (عامل فرهنگی) ۲- نبود امکان استفاده از فرصت های شغلی برابر در مقایسه با مردان در تصدی پست ها و مشاغل رده بالای سازمانی (عامل اجتماعی)

به گزارش پایگاه خبری فریادجنوب ،فعال سیاسی واجتماعی حوزه زنان در استان کهگیلویه وبویراحمد که در تمامی مناسبت ها ورخدادهای استانی وملی علاوه بر ارایه راهکار ،مقالات در خور تاملی جهت آگاه سازی واطلاع رسانی منتشر می نماید  ،این باریادداشتی خطاب به وزیر کشور در خصوص  سهم زنان در دپارتمان های محلی در اختیار این پایگاه خبری قرار داده که عینا منتشر می شود.

بسمه تعالی
جناب آقای رحمانی فضلی
وزیر محترم کشور
با سلام و تحیات؛

احتراما در پی ابلاغیه حضرتعالی در خصوص انتخابات شوراهای شهر و روستا و اهتمام ارزنده وزارت کشور جهت بستر انتخاباتی سالم، با امنیت و پر شور نکته ی مدنظر قرار گرفته که خدمتتان عرض می نمایم.
بی شک این موضوع ،مطالبه عمومی بانوان به عنوان نیمی از جمعیت کشور می باشد .

سالهاست که قوانینی وضع گردیده و بر اساس آن قوانین کاندیدایی به مدت چهار سال در مدیریت شهری به عنوان عضو شوراانتخاب و در حوزه  مسائل ومدیریت  شهری وروستای انجام وظیفه می نمایند،ممکن است در شهری تمامی اعضا انتخاب شده آقایان باشند و در شهری دیگر  یکی دو نفر از بانوان به این دپارتمان های محلی انتخاب شوند

همانگونه که مستحضرید شوراها به عنوان مردمی ترین نهاد، زبان گویایی در برابر مسئولان و نهادهای مختلف محسوب می شود و منتخبین مردم وکیل آنان در پیگیری مسائل و مشکلات جامعه به شمار می روند.

یکی از مباحث اساسی در زمینه توسعه جوامع، میزان بهره گیری درست و منطقی از توانایی ها و استعدادهای نیروی انسانی هر جامعه است، ماهیت توسعه به گونه ای است که بدون مشارکت زنان در عرصه های مختلف اجتماعی، موفقیت چندانی در تحقق برنامه های توسعه حاصل نخواهد شد. فراهم آوردن زمینه های رشد بیشتر و افزایش مشارکت زنان در عرصه های اجتماعی موضوع مهمی است که عملا” باید در برنامه ریزی ها مورد توجه قرار گیرد.
امروزه زنان از محدوده نقش های خود درجامعه خارج شده و خواهان افزایش مشارکت اجتماعی و فرهنگی خود هستند.

دو مقوله مهم در مدیریت شهری همچنان باعث اجحاف حقوق بسیاری از بانوان توانمند کشورمان گردیده است .
۱- عدم باور جامعه به توانایی زنان در اداره امور در صحنه های مدیریتی، سیاست گذاری و برنامه ریزی در سطح کلان (عامل فرهنگی)
۲- نبود امکان استفاده از فرصت های شغلی برابر در مقایسه با مردان در تصدی پست ها و مشاغل رده بالای سازمانی (عامل اجتماعی)

ومتاسفانه ضعف این دو عامل همچنان بر مدیریت و نیروی انسانی جامعه مستولی ست .
در بحث شوراها با وجود اینکه زنان به عنوان نیمی از جمعیت می توانند عاملی اساسی در دستیابی به شهری ایده آل درتمامی زمینه های مطرح باشند، اما به این مهم توجه زیادی نشده است .
برنامه ریزی و مدیریت شهری حداقل در امور مربوط به زنان در صورتی موفق عمل خواهد کرد که در بخش های مدیریتی از توانایی ها و پتانسیل های آنها استفاده شود.
مسأله ای که تا به حال کمتر به آن توجه شده، سهم زنان از مدیریت شهری است ،

با وجود برخی تبصره ها و شعارها در زمینه سهم چند درصدی زنان، به نظر می رسد این طرح همچنان در حد همان شعار باقی مانده است.

آیا بهتر نیست از مجموع ظرفیت اعضای شوراهابه نسبت جمعیت شهرهاسهمیه پذیرش زنان مورد بررسی قرار گیرد؟
بدین صورت که در شهری که ده نفر ظرفیت کاندیدا می باشد،پنج نفر از آنها سهمیه زنان آن شهر باشد و در رقابت انتخابات کاندیدا در نهایت ۵ کاندید از میان بانوان شرکت کننده انتخاب شود .
این طرح با توجه به اینکه زنان نقش بسیار مهم وتعیین کننده اى درفعالیتهاى اجتماعى دارند میتواند در جهت پیشبرد اهداف شوراها و مسائل اجتماعی و فرهنگی شهرها مثمرثمر باشد .

همانگونه که زنان در کشورهای توسعه یافته مسئولیت های بسیارجدى و مهمی برعهده دارند ،مبرهن است کشورهایی که درمسیرتوسعه سازنده قراردارند به این امرمهم پى برده اند که ضرورت ایجاد جامعه سالم و پویا و توسعه یافته مستلزم مشارکت زنان در آن جامعه است وامید است با توجه به اینکه زنان در راستای نقش تربیتی در خانواده نقش اصلی را بر عهده دارند و در اجتماع نیز با پرداختن به فعالیت های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی موجب پیشرفت آن جامعه و پویایی هر چه بیشتر آن جامعه خواهند بود ،این طرح مورد بررسی و کارشناسی و تامل قرار گیرد .

دین مبین اسلام نیز مانعی جهت مشارکت زنان در فعالیت های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی نمی باشد بلکه برای این کار ارزش قائل است.
در این سرزمین همواره زنان شجاع و مادران نمونه بسیاری هستند که وجودشان مایه افتخار می باشد، تمامی روزهای ۸ سال دفاع مقدس شاهدی بر این گواه می باشد، نقش آفرینی های زنانی که پا به پای دلیرمردان برای آبادانی وطن رنج ها کشیدند و در کنار وظایف نهاد خانواده، کارکردهای اجتماعی شان را به درستی ایفا کردند .

زنان ایران با چشم‌انداز و آینده نگری از یک سو در اجتماع برای حضور مؤثر‌تر در حوزه عمومی تلاش می‌کنند و از سوی دیگر با تأثیر‌گذاری در این سطح برای تثبیت جایگاه خود به‌عنوان رجل سیاسی دست از تلاش برنمی‌دارند.
مدیریت شهری نیز اگر به‌دنبال دسترسی به شاخص‌های خوب باشد، باید به این تلاش ها ، پویایی ها و انگیزه نیمی جدانشدنی از جمعیت کشور به چشم فرصتی مغتنم نگاه کند.

اینک ضروری است با توجه به نقش آفرینی های حقوقی زنان در جامعه، کفه تعادلی ترازوی زنان با مردان، بی تعارض باشد و بازبینی صورت گیرد تا رشد و تعالی جامعه مان بیش از پیش روزافزون گردد.

ازدر گاه ایزد منان مزید توفیقات و خدمتی سرشار از شور و نشاط و مملو از توکل الهی در جهت رشد و شکوفایی ایران اسلامی را مسالت داریم

والسلام ‌
۱۳۹۹/۱۲/۲۴
شیرین بانو زرین