بنام خدا

رقابت انسان وآتش درمغضوب طبیعت زاگرس …

چندین روز پیش در جنگلها ومراتع زاگرس و دنا ،نگران بلوط ،سنجاب ایرانی ،چوب بران و جنگل خوران بی تفاوت وبی فرهنگمان بودیم که طبیعتمان را زنده زنده نبلعند.

اما امروز به طبیعت التماس میکنیم که شعله های آتش خشمش را آرام کند وتکه ای از زیباییهای ایران را برایمان باقی بگذارد ،تا خودمان ذره ذره نابودش کنیم ،گویی وقتی ما زنده به گور میکنیم طبیعت کمترعصبانی میشودوکمترآزار می بیند .

اگرتعریف ما از طبیعت وچرخه آن در این است که ((آنچه انسان در بوجود آمدن ان نقشی ندارد طبیعت نام دارد ))وچرخه آن مجموعی از وقایع واتفاقات است که بصورت دائم تکرارمیشوندواکوسیستم طبیعت ابتدا وانتهایی ندارد.چرخه طبیعت مرتبط است و هیچ کدام مستقل از دیگری عمل نمیکند ،درحالی که هرگونه تغییر در چرخه طبیعی برفعالیت بقیه چرخه ها تاثیرمنفی دارد ومیتواند تعادل وتعامل آنها را به هم بریزد .

.

پس چرا ما انسانها به عنوان اشرف خلایق با بی رحمی تمام این سرمایه عظیم وبی زبان را تحت حاکمیت قرارمیدهیم وبا سنگدلی سلاخی میکنیم ؟؟؟

..

با روبرو شدن به ماههای گرم سال کارشناسان حوزه محیط زیست ومنابع طبیعی هشدارجدی داده بودند که زاگرس امسال با پدیده آتش سوزی رویشگاههای جنگلی ومرتعی روبروخواهد بود ،چرا که پوشش های علفی یک ساله ،امسال دربهترین وضع موجود هستند ،وبعداز اینکه پوششهای علفی وگیاهی از مرحله بذرپاشی عبور کنند خشک میشوند که صحنه طبیعت ایران و خصوصا زاگرس به انبار باروت مبدل شده وبا یک جرقه یا حتی فیلتر سیگار منفجر خواهد شد که تا مهار کامل خسارات فراوانی به همراه دارد .

علی رغم هشدارهای جدی کارشناسان در این حوزه چند روز است که فرد یا افرادی نا آگاه و یا سودجو ،دریغ از ذره ای انسانیت که واقعا شرم میشود آنهارا حیوان قلمداد نمود ،آتش جهل ونادانی را در دل جنگلهای هزاران ساله زاگرس خصوصا استان کهگیلویه وبویراحمد شعله ور کرده اند ،از جمله دوفقره اتش سوزی دردامنه کوه خامی و نزدیک به گناوه لری درگچساران که با تلاش ۸۷ساعته مردم ومسئولین وسازمانهای مربوطه ونامربوط با برجای گذاشتن خسارتهای فراوان مهار گردید .

فوران خشم شعله های آتش در کوه دیل وتنگه زیبای دیل که نام یکی از جاذبه های گردشگری وتوریستی استان را با خود یدک میکشد ..

اتش زدن پسماندها در زمین های کشاورزی شهرستان بهبهان که به گفته مسئولین استان کهگیلویه وبویراحمد کم کاری وبی توجهی در حوزه بهبهان وخوزستان منجر به سرایت شعله های آتش در دامنه کوه خائیز وبالاخره ارتفاعات ان گردید که همگی مشاهده نمودیم چگونه درختان چندین وچند صد ساله بلوط ،پوششهای انبوه گیاهی زیبا ،گونه های جانوری نادر که شاید تنها زیست گاه و مامن این گونه های جانوری خائیز مظلوم بود به کلی نابود و به تلی از خاکستر تبدیل شدند .(بسوزد گر کسی این آشیان را #چنان دانم که میسوزد جهان را )

زجه و مویه تلاشگران فداکار جهت مهار آتش ،دل همه طبیعت دوستان را آزرده کرد .

میتوان گفت در مجموع قریب به هشتصد هکتار از جنگل ومراتع استانمان و هزاروششصد هکتار از کل زاگرس فقط ظرف ده روز اخیر طعمه حریق گردید ..تلاش بی وقفه جهت مهار آتش توسط سازمانهای مربوطه مردم بومی ،کمپینهاوفعالین زیست محیطی ،با حداقل امکانات ممکن وصعب العبور بودن مسیر در دمای هوای طبیعی ۴۱درجه سانتیگراد همچنان ادامه دارد که امید است باهمت مردم ومسئولین این سرمایه خدادادی بیش از این خاکستر نشود .

…اما در این بین وظیفه ما که حالا با زور وظلم جنگل ها وطبیعت را تحت سیطره خود قرار داده ایم سخت و طاقت فرساست .

تعهدی که اگر بتوان بخشی از ان را عملی کرد ،میتوان هم برای مردم بومی و هم ایران عزیز صرفی حفاظتی واقتصادی به همراه آورد .

.

((انجمن اکوتوریسم ))،بوم گردشگری وسفری مسئولانه به مناطق طبیعی است که درآن منابع طبیعی ومحیط زیست حفظ وبه رفاه مردم محلی تاکید دارد .

برگزاری تورهای داخلی برای شهروندان داخلی وآوردن مسافران از خارج به داخل کشور وگذاشتن تورهای طبیعی وجذاب در دل این مناطق برای آنها .

.

هر چند تا طرح واجرای این مسئله فاصله زیادی داریم اما سازمانها ونهادهای مربوطه فعالین محیط زیست میتوانند جهت فرهنگ وآگاهسازی بخشی از مردم تا حصول نتیجه تلاش نمایند …

در پایان خسارتهای جبران ناپذیر به منابع طبیعی وجنگلها وسوختن هزاران بلوط کهنسال دردی است که هرساله بر شانه های بزرگ زاگرس خصوصا کهگیلویه وبویراحمد سنگینی میکند .اما این درد را چاره باید کرد تا هنوز بلوطی که نماد استواری مردم این سرزمین است ایستاده ونفس میکشد ،تا بابونه ای گل میدهد و با وزشهای نسیم بهاری رقصی خندان میکند ،تا درخت صبور (کنار)جوان، منبع غذایی زنبورهاست .تا پرنده ای برشاخه ای اشیانه دارد ،تا سبزینه ای هنوز هم در سایه سار دنا و خامی و خائیز مظلوم نفس میکشد …

عنایت یزدانی دوستدار وفعال محیط زیست